ปัญหาเกี่ยวกับการโอนกรรมสิทธิ์ที่ราชพัสดุ : ศึกษากรณีกฎหมายเกี่ยวกับที่ราชพัสดุ พ.ศ. 2518

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวคิด ทฤษฎี หลักการเกี่ยวกับสิทธิเสรีภาพในการชุมนุมสาธารณะ กฎหมายการชุมนุมสาธารณะของประเทศไทยและของต่างประเทศ ได้แก่ ประเทศฝรั่งเศสประเทศเกาหลี สาธารณะรัฐประชาชนจีนและประเทศสิงคโปร์ โดยมุ่งเน้นศึกษาการแจ้งการชุมนุม ลักษณะการชุมนุมและสถานที่ชุมนุม เพื่อมาวิเคราะห์ว่ากฎหมายชุมนุมของประเทศไทยเมื่อเปรียบเทียบกับกฎหมายการชุมนุมของต่างประเทศแล้วมีความเหมาะสมหรือไม่ และควรมีลักษณะเช่นใด ผลการศึกษา พบว่า การชุมนุมสาธารณะเป็นสิทธิเสรีภาพของประชาชน แต่ต้องเป็นการชุมนุมโดยสงบและปราศจากอาวุธ ซึ่งประเทศไทยได้มีการบัญญัติรับรองไว้ในรัฐธรรมนูญ และได้บัญญัติพระราชบัญญัติการชุมนุมสาธารณะ พ.ศ. 2558 ขึ้นมาเพื่อดูแลการชุมนุมสาธารณะโดยเฉพาะ เช่นเดียวกันกับนานาประเทศไม่ว่าจะเป็นประเทศฝรั่งเศส ประเทศเกาหลี สาธารณะรัฐประชาชนจีน และประเทศสิงคโปร์ โดยมาตรการในการควบคุมการชุมนุมสาธารณะนั้น จะมีการจำกัดสิทธิและเสรีภาพในการชุมนุมของประชาชนในบางประการโดยมีเหตุผลและหลักการที่สำคัญ คือ ดูแลรักษาความมั่นคงของชาติ รักษาความสงบเรียบร้อยของประชาชนของและสังคม ซึ่งกฎหมายชุมนุมได้ให้สิทธิเสรีภาพในการชุมนุมสาธารณะแก่ประชาชน โดยในส่วนของการแจ้งการชุมนุม ลักษณะชุมนุม และสถานที่ชุมนุมของกฎหมายชุมนุมสาธารณะนั้น ถือว่ามีความสิ่งสำคัญยิ่งต่อสิทธิเสรีภาพในการชุมนุมของประชาชน โดยการบัญญัติกฎหมายการชุมนุมสาธารณะนั้น จะต้องมีความสมดุลกันระหว่างความมั่นคงปลอดภัยของสังคมกับสิทธิเสรีภาพในการชุมนุมของประชาชน ภายใต้หลักความได้สัดส่วน ซึ่ง ผลการศึกษาพบว่าการแจ้งการชุมนุม ลักษณะชุมนุมและสถานที่ชุมนุมตามกฎหมายการชุมนุมของประเทศไทยนั้น ได้มีการจำกัดสิทธิเสรีภาพในการชุมนุมบางประการของประชาชนตามรัฐธรรมนูญข้อเสนอแนะเห็นควร ปรับแก้ไขพระราชบัญญัติการชุมนุมสาธารณะ พ.ศ. 2558 ในส่วนที่เกี่ยวกับการแจ้งการชุมนุม ลักษณะชุมนุมประกอบสถานที่ชุมนุม ให้มีความเหมาะสม และควรกำหนดเวลาชุมนุม เพื่อไม่กระทบสิทธิของบุคคลอื่น อีกทั้งควรสร้างการมีส่วนร่วมของชุมชนในการพิจารณาอุทธรณ์คำสั่งห้ามชุมนุม