ความรับผิดของเจ้าของพื้นที่ที่มีการจำหน่ายสินค้าละเมิดลิขสิทธิ์หรือเครื่องหมายการค้า

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระเรื่อง ความรับผิดของเจ้าของพื้นที่ที่มีการจำหน่ายสินค้าละเมิดลิขสิทธิ์หรือเครื่องหมายการค้า มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาแนวความคิดที่เกี่ยวข้องกับความรับผิดของเจ้าของพื้นที่ที่มีการจำหน่ายสินค้าละเมิดลิขสิทธิ์หรือเครื่องหมายการค้า (2) เปรียบเทียบความรับผิดของ เจ้าของพื้นที่ในต่างประเทศตามกฎหมายลิขสิทธิ์และเครื่องหมายการค้า (3) เสนอแนวคิดสำหรับการแก้ไขกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับความรับผิดของเจ้าของพื้นที่สำหรับการละเมิดในลักษณะดังกล่าว การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) ด้วยวิธีการวิจัย ทางเอกสาร (Documentary Research) โดยการศึกษาค้นคว้าจากตำราทั้งในประเทศและต่างประเทศหนังสือ บทความ งานวิจัย วิทยานิพนธ์ ตัวบทกฎหมาย คำพิพากษาของศาล และเอกสารทางวิชาการอื่นๆผลการศึกษาพบว่ากฎหมายลิขสิทธิ์และเครื่องหมายการค้าของสหรัฐอเมริกา สาธารณรัฐประชาชนจีนและสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ พบว่า ประเทศเหล่านี้รับรู้แนวความคิดในเรื่องความรับผิดของเจ้าพื้นที่ที่เกี่ยวข้องกับการขายสินค้าละเมิดลิขสิทธิ์หรือเครื่องหมายการค้า ไม่ว่าด้วยการบัญญัติเป็นกฎหมาย เช่น ประมวลกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญาของสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ หรือ กฎหมาย เครื่องหมายการค้าของสาธารณรัฐประชาชนจีน ด้วยการบัญญัติฐานความผิดขึ้นใหม่หรือการขยายความคุ้มครองในสิทธิแต่ผู้เดียวให้กว้างขวางขึ้น หรือ จากคำพิพากษาในคดีก่อนๆ ในสหรัฐอเมริกา โดยใช้หลักความรับผิดในการกระทำของบุคคลอื่น (Vicarious Liability) และความรับผิดโดยการช่วยเหลือ (Contributory Liability) ต่างจากประเทศไทยที่ไม่ได้กำหนดให้เจ้าของพื้นที่มีความรับผิดตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์หรือพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า อีกทั้งในทางปฏิบัติไม่มีการปรับใช้ประมวลกฎหมายอาญาหรือประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์กับกรณีเช่นว่านี้ ผู้ศึกษาเห็นควรเสนอแนวทางแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534 ด้วยการบัญญัติเพิ่มเติมการกระทำที่เป็นการละเมิด เพื่อกำหนดความรับผิดให้กับเจ้าของพื้นที่ที่มีการจำหน่ายสินค้าละเมิดลิขสิทธิ์หรือเครื่องหมายการค้า