สมดุลชีวิตกับงานที่ส่งผลต่อความเครียดของข้าราชการ ศาลจังหวัดสมุทรปราการ

Abstract

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ปัจจัยด้านสมดุลชีวิตกับงานของข้าราชการศาลจังหวัดสมุทรปราการ (2) เปรียบเทียบความเครียดในการปฏิบัติงานของข้าราชการในศาลจังหวัดสมุทรปราการ ตามปัจจัยส่วนบุคคล (3) ปัจจัยด้านสมดุลชีวิตกับงานที่ส่งผลต่อความเครียดในการปฏิบัติงาน ของข้าราชการในศาลจังหวัดสมุทรปราการ การศึกษานี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ ประชากร คือ ข้าราชการของศาลจังหวัดสมุทรปราการ จำนวน 60 คน กำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างตามวิธีของทาโร่ ยามาเน่ ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 52 คน ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบตามสะดวก เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาคือแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณผลการศึกษาพบว่า (1) ปัจจัยด้านสมดุลชีวิตกับงานของข้าราชการศาลจังหวัดสมุทรปราการโดยรวม มีค่าเฉลี่ยในระดับน้อย โดยด้านที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุดคือ ด้านกายภาพ (2) ปัจจัยส่วนบุคคลที่แตกต่างกันไม่ทำให้ความเครียดในที่ทำงานแตกต่างกัน (3) ปัจจัยด้านสมดุลชีวิตกับงานส่งผลต่อความเครียดในการปฏิบัติงานของข้าราชการศาลจังหวัดสมุทรปราการ โดยปัจจัยปัญหาภายในองค์กร ด้านสัมพันธภาพในที่ทำงาน ส่งผลมากที่สุด สามารถพยากรณ์ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติโดยมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์พหุคูณเท่ากับ 0.817