การุณยฆาต : รูปแบบกฎหมายที่เหมาะสมสำหรับสังคมไทย

Abstract

วิทยานิพนธ์เรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาแนวคิดทฤษฎีและหลักการของการทำการุณยฆาตและการดูแลรักษาแบบประคับประคอง (2) ศึกษากฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการทำการุณยฆาตของราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์ ราชอาณาจักรเบลเยี่ยม รัฐโอเรกอน สหรัฐอเมริกา และราชอาณาจักรสเปน (3) วิเคราะห์เปรียบเทียบกฎหมายไทยและกฎหมายของราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์ ราชอาณาจักรเบลเยี่ยม รัฐโอเรกอน สหรัฐอเมริกา และราชอาณาจักรสเปนที่เกี่ยวข้องกับการทำการุณยฆาต (4) เสนอร่างกฎหมายการทำการุณยฆาตของประเทศไทยที่เหมาะสมกับสภาพสังคมไทยวิทยานิพนธ์นี้เป็นการวิจัยทางนิติศาสตร์ โดยการวิจัยเชิงคุณภาพโดยวิธีการวิจัยเอกสาร ศึกษาค้นคว้าและรวบรวมข้อมูลรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2560 และกฎหมาย ระเบียบที่เกี่ยวข้อง รวมทั้งตำรากฎหมาย สารนิพนธ์ วิทยานิพนธ์ เอกสารทางวิชาการ วารสารและสื่ออิเล็กทรอนิกส์ที่เกี่ยวข้อง ทั้งของไทยและต่างประเทศ เพื่อนำมาวิเคราะห์แนวทางหรือมาตรการในการจัดทำกฎหมายที่ต้องการให้มีขึ้นผลการศึกษาพบว่า (1) การุณยฆาตเป็นการทำให้เกิดการตายเพื่อบรรเทาความทุกข์ทรมานจากความเจ็บป่วยเป็นการใช้สิทธิที่จะกำหนดชีวิตตนเอง ในประเทศไทยให้สิทธิในการปฏิเสธการรักษาที่ไม่ต้องการผ่านพระราชบัญญัติสุขภาพแห่งชาติ พ.ศ. 2550 ถือเป็นสิทธิที่จะขอตายโดยธรรมชาติ และควรผ่านการดูแลแบบประคับประคองมาก่อน (2) ในแต่ละประเทศที่ให้ทำการุณยฆาตถูกต้องตามกฎหมาย ได้มีวิวัฒนาการที่ให้สิทธิในการยุติชีวิตกับประชากรที่มีข้อบ่งชี้โดยยึดหลักให้สิทธิการตายอย่างมีศักดิ์ศรี (3) กฎหมายของทุกประเทศที่มีการทำการุณยฆาตวางหลักให้บุคคลที่เจ็บป่วยในระยะสุดท้ายทำคำขอเพื่อการยุติชีวิตได้ การยุติชีวิตใช้รูปแบบของการุณยฆาตเชิงรุก (4) การุณยฆาตมีสองรูปแบบคือแพทย์ทำให้ผู้ป่วยเสียชีวิตและอีกแบบคือแพทย์ทำหน้าที่ช่วยเหลือการตายสำหรับประเทศไทยการทำการุณยฆาต ที่เหมาะสมเป็นแบบที่ให้แพทย์ทำหน้าที่ในการช่วยเหลือการตาย