ปัญหาเกี่ยวกับอำนาจของคณะกรรมการป้องกันและปรามปรามการทุจริตแห่งชาติในการชี้มูลความผิดทางวินัยข้าราชการ

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาแนวคิดและหลักการเกี่ยวกับการดำเนินการทางวินัยข้าราชการ (2) ศึกษาเปรียบเทียบการดำเนินการเกี่ยวกับความผิดทางวินัยข้าราชการตามกฎหมายประเทศไทย สหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี และประเทศอังกฤษ (3) ศึกษาวิเคราะห์การดำเนินการเกี่ยวกับการชี้มูลความผิดทางวินัยข้าราชการตามกฎหมายประเทศไทย สหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี และประเทศอังกฤษ และ (4) ศึกษาข้อเสนอแนะแนวทางการปรับปรุงกฎหมายเกี่ยวกับการดำเนินการลงโทษทางวินัยข้าราชการให้มีความเหมาะสมต่อไปการศึกษาค้นคว้าอิสระนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยวิธีวิจัยเอกสาร โดยรวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้อง ได้แก่ กฎหมายประเทศไทย สหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี และประเทศอังกฤษ ตำรากฎหมาย บทความทางวิชการ วิทยานิพนธ์ สื่ออิเล็กทรอนิกส์ ตลอดจนแนวคำพิพากษาที่เกี่ยวข้องผลการศึกษาพบว่า (1) แนวคิดและหลักการที่เกี่ยวกับการดำเนินการทางวินัยข้าราชการ ต้องเป็นไปตามหลักนิติธรรม หลักความเสมอภาค และหลักความชอบด้วยกฎหมาย (2) พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ. 2561 กำหนดอำนาจหน้าที่หลักของคณะกรรมการ ป.ป.ช. ในการไต่สวนและวินิจฉัยกรณีที่เจ้าพนักงานของรัฐกระทำความผิดอันเป็นฐานทุจริตเป็นหลัก แต่หากเป็นการชี้มูลความผิดทางวินัยที่ไม่ใช่เกิดจากฐานทุจริตยังไม่มีความชัดเจน อย่างไรก็ตาม การดำเนินการทางวินัยข้าราชการมีกฎหมายกำหนดไว้ในพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือนอีกด้วย (3) จากการศึกษาแนวคำพิพากษาศาลปกครองสูงสุดได้วินิจฉัยว่าคณะกรรมการ ป.ป.ช. มีหน้าที่และอำนาจในการไต่สวนข้อเท็จจริงและชี้มูลความผิดทางวินัยเฉพาะความผิดฐานทุจริตต่อตำแหน่งหน้าที่ราชการ ส่วนความผิดทางวินัยที่เกิดจากความผิดฐานอื่น นั้น คณะกรรมการ ป.ป.ช. ไม่มีอำนาจที่จะไต่สวนข้อเท็จจริงและชี้มูลความผิดวินัย อีกทั้ง เมื่อเปรียบเทียบกฎหมายในสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนีและประเทศอังกฤษต่างก็มีกฎหมายที่ให้อำนาจรัฐในการพิจารณาโทษทางวินัยข้าราชการเพียงฉบับเดียว (4) เห็นควรแก้ไขพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ. 2561 มาตรา 91 (2) และมาตรา 98 วรรคแรก เกี่ยวกับอำนาจของคณะกรรมการ ป.ป.ช. ในการชี้มูลความผิดวินัยข้าราชการให้มีความชัดเจนและเหมาะสม