Legal Issues in the Prevention and Suppression of Trademark Infringement

Abstract

This independent study aims to (1) study a historical background, concepts, and theories of trademark protection, (2) study both Thai and United States of America, Federal Republic of Germany measures for protecting trademark rights and for protecting and suppressing trademark crimes, (3) study problems in enforcement of laws relating to the prevention and suppression of trademark crimes in Thailand, (4) find an approach to improve the enforcement of laws relating to the prevention and suppression of trademark crimes in Thailand to be more effective and updated.The independent study on this title is a qualitative research using a documentary method based on documents both in Thai and other languages. It includes searching, collecting, and further analyzing information from relevant legal provisions, international agreements, legal books, academic articles, research documents, and judgments of the Supreme Court, and from electronic media sources for the purpose of developing the approach to improve the enforcement of laws relating to the prevention and suppression of trademark crimes in Thailand to be more effective and updated. This study found that (1) Trademarks are used to identify an origin or ownership of goods and to assure the quality and identity of certain goods and services; (2) An act of passing off: selling products with an unauthorized use of another person’s trademark to deceive a consumer as to such products belong to oneself is a criminal offense and is subjected to criminal penalties. In Thailand, the Trademark Act B.E. 2534 and the Criminal Code prescribe such action as criminal offenses as well as the United States Code and the German Trademark Act of 1994 in the United States of America and the Federal Republic of Germany respectively. (3) The analysis indicated some issues with the provisions of both aforementioned Thai laws such as duplication, ambiguity and limited scope regarding the subject matter and elements of the offenses, and problematic penalty rates. Thus, (4) this study proposes amendments to make only the Trademark Act B.E. 2534 include all criminal offenses relating to trademark infringement, to revise its provisions about the offenses to become clearer and more comprehensive, and to adjust the penalty rates to be more proportionate to the offenses such that the laws can be enforced truly and most effectively.

การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาความเป็นมา แนวคิดและทฤษฎีของการคุ้มครองเครื่องหมายการค้า (2) ศึกษามาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองสิทธิในเครื่องหมายการค้า การป้องกันและปราบปรามความผิดเกี่ยวกับเครื่องหมายการค้าทั้งกฎหมายของประเทศไทยและกฎหมายของสหรัฐอเมริกา และสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี (3) ศึกษาปัญหาการบังคับใช้กฎหมายด้านการป้องกันและปราบปรามความผิดเกี่ยวกับเครื่องหมายการค้าของประเทศไทย (4) เสนอแนะแนวทางในการแก้ไขปรับปรุงการบังคับใช้กฎหมายด้านการป้องกันและปราบปรามความผิดเกี่ยวกับเครื่องหมายการค้าของประเทศไทยให้มีประสิทธิภาพและเหมาะสมกับสภาพการณ์ปัจจุบันการศึกษาค้นคว้าอิสระเรื่องนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยใช้วิธีการศึกษาวิจัยจากเอกสารทั้งภาษาไทยและภาษาต่างประเทศ โดยค้นคว้าและรวบรวมข้อมูลจากตัวบทกฎหมาย ข้อตกลงระหว่างประเทศที่เกี่ยวข้อง หนังสือคำอธิบายกฎหมายที่เกี่ยวข้อง บทความทางวิชาการ เอกสารงานวิจัย คำพิพากษาศาลฎีกา รวมทั้งข้อมูลทางสื่ออิเล็กทรอนิกส์ต่าง ๆ ตลอดจนวิเคราะห์ข้อมูลที่ได้จากการศึกษาค้นคว้าเพื่อนำไปใช้เป็นแนวทางในการแก้ไขปรับปรุงการบังคับใช้กฎหมายด้านการป้องกันและปราบปรามความผิดเกี่ยวกับเครื่องหมายการค้าของประเทศไทยให้มีประสิทธิภาพและเหมาะสมกับสภาพการณ์ปัจจุบันผลการศึกษาพบว่า (1) เครื่องหมายการค้ามีขึ้นเพื่อเป็นการแสดงให้เห็นถึงแหล่งที่มาหรือเจ้าของสินค้านั้น ๆ แสดงออกถึงคุณภาพ ตลอดจนภาพลักษณ์ของสินค้าและบริการ (2) การนำสินค้าที่ใช้เครื่องหมายการค้าของผู้อื่นไปลวงขายผู้บริโภคว่าเป็นสินค้าของตนเองนั้นเป็นความผิดและมีโทษทางอาญาด้วย สำหรับในประเทศไทย มีพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534 และประมวลกฎหมายอาญาที่กำหนดความผิดและโทษทางอาญาไว้ ส่วนในสหรัฐอเมริกาและสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี มีประมวลกฎหมายสหรัฐอเมริกาและพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้าเยอรมัน ค.ศ. 1994 ที่กำหนดความผิดและโทษทางอาญาไว้เช่นเดียวกัน (3) การศึกษาวิเคราะห์พบปัญหาว่า กฎหมายทั้งสองฉบับดังกล่าวยังคงมีบทบัญญัติของกฎหมายบางประการ เช่น ปัญหาความซ้ำซ้อน ปัญหาความไม่ชัดเจนและครอบคลุมเกี่ยวกับเนื้อหาและการวินิจฉัยองค์ประกอบการกระทำความผิด และปัญหาอัตราโทษ (4) เสนอแนะแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534 โดยกำหนดให้ความผิดและโทษทางอาญาเกี่ยวกับการละเมิดเครื่องหมายการค้าบัญญัติอยู่ในพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534 เพียงฉบับเดียว และบัญญัติเนื้อหาให้มีความชัดเจนและครอบคลุมเกี่ยวกับองค์ประกอบการกระทำความผิด ตลอดจนแก้ไขอัตราโทษให้มีความเหมาะสมกับการกระทำผิด เพื่อให้สามารถนำกฎหมายมาบังคับใช้ได้อย่างแท้จริงและเกิดประสิทธิภาพสูงสุด