ปัญหาการนำหลักการห้ามพิพากษาเกินคำขอมาบังคับใช้ในคดีปกครอง

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาแนวคิดและทฤษฎีเกี่ยวกับหลักการห้ามพิพากษาเกินคำขอในคดีปกครอง (2) ศึกษามาตรการทางกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับหลักการห้ามพิพากษาเกินคำขอในคดีปกครองตามกฎหมายไทย สาธารณรัฐฝรั่งเศส และสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี (3) วิเคราะห์ปัญหาการนำหลักการห้ามพิพากษาเกินคำขอมาบังคับใช้ในคดีปกครอง (4) เสนอแนะแนวทางการแก้ไขปัญหาที่เหมาะสมในการนำหลักการห้ามพิพากษาเกินคำขอมาบังคับใช้ในคดีปกครองในประเทศไทยการค้นคว้าอิสระฉบับนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยวิธีวิจัยเอกสารจากตำรา หนังสือและตัวบทกฎหมายของไทยและต่างประเทศ บทความ วิทยานิพนธ์ สารนิพนธ์ รายงานการวิจัย วารสารเอกสารต่าง ๆ รวมทั้งข้อมูล จากสื่ออิเล็กทรอนิกส์ และหน่วยงานของรัฐที่เกี่ยวข้องกับการนำหลักการห้ามพิพากษาเกินคำขอมาบังคับใช้ในคดีปกครอง เพื่อให้การบังคับใช้กฎหมายมีประสิทธิภาพและครอบคลุมมากยิ่งขึ้นผลการศึกษาพบว่า (1) หลักการห้ามพิพากษาเกินคำขอถือเป็นหลักการสำคัญในเรื่องของการพิจารณาพิพากษาอรรถคดีทั้งปวงโดยเฉพาะอย่างยิ่งคดีปกครองที่คู่กรณีมีฐานะทางกฎหมายที่ไม่เท่าเทียมกัน (2) หลักการห้ามพิพากษาเกินคำขอในคดีปกครองของไทยยังไม่มีกำหนดหลักเกณฑ์ ขอบเขตและข้อยกเว้นเอาไว้ ซึ่งแตกต่างไปจากมาตรการทางกฎหมายในคดีปกครองของสาธารณรัฐฝรั่งเศสและสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนีที่ได้มีการบัญญัติวางหลักดังกล่าวขึ้นบังคับใช้อย่างชัดแจ้ง (3) มาตรการทางกฎหมายไทยที่เกี่ยวกับการนำหลักการห้ามพิพากษาเกินคำขอมาบังคับใช้ในคดีปกครองที่ใช้บังคับอยู่ในปัจจุบันนั้นยังมีความไม่สมบูรณ์เพียงพอที่จะดำเนินการอำนวยความยุติธรรมและเยียวยาความเสียหายที่เกิดขึ้นให้แก่ผู้เสียหายหรือผู้ฟ้องคดีได้อย่างครบถ้วนสมบูรณ์และครอบคลุมเพียงพอที่จะทำให้คู่กรณีในคดีปกครองทั้งสองฝ่ายได้รับความเป็นธรรมและได้รับการพิจารณาตัดสินชี้ขาดคดีอย่างเสมอภาคและเท่าเทียมกัน (4) เห็นควรให้มีการดำเนินการในการแก้ไขเพิ่มเติมเพื่อบัญญัติเอาหลักการ ขอบเขตและข้อยกเว้นแห่งหลักการห้ามพิพากษาเกินคำขอในคดีปกครองขึ้นบังคับใช้อย่างชัดแจ้งเป็นลายลักษณ์อักษร ทั้งนี้ ก็เพื่อให้มาตรการที่เกี่ยวข้องกับการพิจารณาพิพากษาคดีปกครองของไทยนั้นเป็นมาตรการทางกฎหมายที่ใช้แก้ไขปัญหาได้อย่างมีประสิทธิภาพและมีความครอบคลุมมากยิ่งขึ้นนั่นเอง