ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความรอบรู้สุขภาพในการป้องกันโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง ของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน อำเภอวังโป่ง จังหวัดเพชรบูรณ์

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา1) ระดับความรอบรู้สุขภาพในการป้องกันโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง 2) ปัจจัยส่วนบุคคล ผลลัพธ์ทางสุขภาพ พฤติกรรมสุขภาพ 3อ.2ส. และความรู้ในการป้องกันโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง และ 3) ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล ผลลัพธ์ทางสุขภาพ พฤติกรรมสุขภาพ 3อ.2ส. ความรู้ในการป้องกันโรคไม่ติดต่อเรื้อรังกับความรอบรู้สุขภาพในการป้องกันโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง ของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน อำเภอวังโป่ง จังหวัดเพชรบูรณ์ การศึกษาเป็นการวิจัยเชิงพรรณนาภาคตัดขวาง ประชากรในการศึกษา คือ อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน อำเภอวังโป่ง จังหวัดเพชรบูรณ์ จำนวน 650 คน คำนวณกลุ่มตัวอย่างโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูป จีพาวเวอร์ ได้จำนวน 156 คน และสุ่มตัวอย่างหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้คือ แบบสอบถาม ที่ผ่านการตรวจสอบความตรงจากผู้เชี่ยวชาญจำนวน 3 คน และตรวจสอบความเที่ยง มีค่าสัมประสิทธิ์ครอนบาคของแอลฟาทั้งฉบับ เท่ากับ 0.83 วิเคราะห์ข้อมูลด้วย การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าต่ำสุด ค่าสูงสุด เพียร์สันไคสแควร์ และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เชิงอันดับของสเปียร์แมน ผลการศึกษาพบว่า 1) ความรอบรู้สุขภาพในการป้องกันโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง ภาพรวม อยู่ในระดับปานกลาง 2) กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง (ร้อยละ 80.80) อายุเฉลี่ย 51.02 ปี สถานภาพสมรส คู่ (ร้อยละ 83.30) การศึกษาระดับประถมศึกษา (ร้อยละ 44.90) รายได้ต่อเดือนน้อยกว่า 5,000 บาท (ร้อยละ 58.30) เป็นอสม.อย่างเดียว (ร้อยละ61.50) มีญาติสายตรงป่วยด้วยโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง (ร้อยละ 64.70) ปัจจัยด้านผลลัพธ์ทางสุขภาพ พบว่าส่วนใหญ่ รอบเอวอยู่ในระดับเสี่ยง (ร้อยละ 71.80) ค่าดัชนีมวลกายอยู่ในช่วงอ้วน (ร้อยละ 33.30) มีความเครียดระดับปกติ (ร้อยละ 91.70) ความรู้ในการป้องกันโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง ภาพรวมอยู่ในระดับดีมาก (ร้อยละ 44.20) พฤติกรรม 3อ.2ส. ภาพรวม อยู่ในระดับปานกลาง และ 3) พฤติกรรมสุขภาพ 3 อ.2ส. มีความสัมพันธ์กับความรอบรู้สุขภาพในการป้องกันโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง ของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 โดยมีความสัมพันธ์ในระดับค่อนข้างต่ำ (r = 0.38)