ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความรอบรู้ด้านการใช้ยาอย่างสมเหตุสมผลของบุคลากรในสังกัดสำนักงานศาลยุติธรรม

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ลักษณะส่วนบุคคล พฤติกรรมดูแลสุขภาพและ ความรอบรู้ด้านสุขภาพด้านการใช้ยาอย่างสมเหตุสมผลและ 2) ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความรอบรู้ด้านการใช้ยาอย่างสมเหตุสมผลของบุคลากรในสังกัดสำนักงานศาลยุติธรรม การวิจัยเชิงวิเคราะห์แบบภาคตัดขวางครั้งนี้ศึกษาจากกลุ่มตัวอย่างซึ่งเป็นบุคลากรในสังกัดสำนักงานศาลยุติธรรมที่มีอายุ 18-60 ปี จำนวน 261 คน ได้จากการสุ่มตัวอย่างแบบเป็นระบบโดยใช้แบบสอบถามที่ประกอบด้วย ปัจจัยส่วนบุคคล ระดับของพฤติกรรมการดูสุขภาพ และระดับความรอบรู้ด้านการใช้ยาอย่างสมเหตุสมผล มีความเชื่อมั่น เท่ากับ 0.79 และ 0.89 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา สถิติถดถอยพหุลอจิสติกและนำเสนอผลการศึกษาด้วยค่าออดส์เรโชว์และช่วงความเชื่อมั่นร้อยละ 95ผลการศึกษาพบว่า 1) กลุ่มตัวอย่างเป็นเพศหญิงร้อยละ 70.5 อายุเฉลี่ย 38.65 ปี (S.D.=9.18) สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรี ร้อยละ 54.0 รายได้ต่อเดือนเฉลี่ย 30,406.84 บาท (S.D.=15,911.81) เป็นข้าราชการมากที่สุด ร้อยละ 71.6 อายุงานเฉลี่ย 9 ปี 6 เดือน ไม่มีโรคประจำตัว ร้อยละ 81.2 เคยได้รับข้อมูลข่าวสารด้านยา ร้อยละ 67.8 ไม่เคยอบรมด้านการใช้ยาอย่างปลอดภัย ร้อยละ 92.0 มีพฤติกรรมดูแลสุขภาพภาพรวมอยู่ในระดับไม่เพียงพอ ( x̅ =97.24, S.D.=10.43) มีความรอบรู้ด้านการใช้ยาอย่างสมเหตุสมผลภาพรวมอยู่ในระดับไม่เพียงพอ ( x̅ =134.71, S.D.=17.89) และ 2) เมื่อควบคุมอิทธิพลของปัจจัยอื่นๆ แล้ว พบว่า ปัจจัยด้านพฤติกรรมดูแลสุขภาพมีความสัมพันธ์กับความรอบรู้ด้านการใช้ยาอย่างสมเหตุสมผลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value<0.001) โดยผู้ที่มีพฤติกรรมดูแลสุขภาพระดับไม่เพียงพอมีโอกาสที่จะมีความรอบรู ด้านการใช้ยาอย่างสมเหตุสมผลไม่เพียงพอเป็น 4.30 เท่าของผู ้ที่มีพฤติกรรมดูแลสุขภาพระดับเพียงพอ (AOR=4.30, 95% CI: 2.42-7.62)