ความสัมพันธ์ระหว่างอัตรากำลังกับอัตราการเกิดแผลกดทับ และความพึงพอใจในงานของพยาบาล

Abstract

การวิจัยเชิงพรรณนานื้มีวัตถุประสงศ์เพื่อ ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างอัตรากำลัง ได้แก่ (1) ร้อยละของพยาบาลวิชาชีพต่อบุคลากรทางการพยาบาลทั้งหมด (2) ชั่วโมงการพยาบาลต่อผู้ป่วยต่อวัน (3) จำนวนชั่วโมงการทำงานเฉลี่ยต่อสัปดาห์ กับอัตราการเกิดแผลกดทับและความพึงพอใจในงานของ พยาบาล ของโรงพยาบาลระดับตติยภูมิในเขตภาคกลาง ประชากรประกอบด้วยโรงพยาบาล ระดับตติยภูมิในภาคกลาง สุ่มเลือกได้ จำนวน 3 แห่ง จาก 6 แห่ง เก็บรวบรวมข้อมูลในหอผู้ป่วยสามัญอายุรกรรม ศัลยกรรม และศัลยกรรมกระดูกของ โรงพยาบาลที่ศึกษา จำนวน 20 แห่ง เครื่องมือในการวิจัย ประกอบด้วย แบบบันทึกภาระงานของพยาบาล แบบรวบรวมข้อมูลการเกิดแผลกดทับของผู้ป่วย และแบบสอบถามความพึงพอใจในงานของพยาบาลซึ่ง ผู้วิจัยสร้างขึ้น ตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 ท่าน คำนวณดัชนีความตรงตาม เนื้อหารายข้อและทดสอบความเที่ยงของแบบสอบถามความพึงพอใจพบว่ามีคำดัชนีความตรงตาม เนื้อหารายข้อระหว่าง 0.80-1.00 และค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.94 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ จำนวน ร้อยละ และสัมประสทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์,สัน ผลการวิจัยพบว่า (1) ร้อยละของพยาบาลวิชาชีพกับอัตราการเกิดแผลกดทับ และ ความพึงพอใจในงานของพยาบาลไม่มีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (2) ชั่วโมงการพยาบาล ต่อผู้ป่วยต่อวันกับอัตราการเกิดแผลกดทับมีดวามสัมพันธ์ทางลบระดับปานกลางอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r =- 0.55, p<0.05) (3) ชั่วโมงการพยาบาลต่อผู้ป่วยต่อวันกับความพึงพอใจในงานของพยาบาลไม่มี ความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (3) ชั่วโมงการทำงานเฉลี่ยต่อสัปดาห์กับอัตราการเกิดแผล กดทับมีความสัมพันธ์ทางบวกระดับปานกลางอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r=0.64, p<0.01) (4) ชั่วโมง การทำงานเฉลี่ยต่อสัปดาห์กับความพึงพอใจในงานของพยาบาลมีความสัมพันธ์ทางลบระดับปานกลาง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r=- 0.48, p<0.05)