การเลี้ยงไก่พื้นเมืองของเกษตรกร หมู่ที่ 3 ตำบลวังตะเคียน อำเภอหนองมะโมง จังหวัดชัยนาท

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) สภาพทางสังคมและเศรษฐกิจของเกษตรกร (2) การเลี้ยงไก่พื้นเมืองของเกษตรกร (3) ความต้องการและวิธีการส่งเสริมการเลี้ยงไก่พื้นเมืองของเกษตรกร ผลการวิจัยพบว่า ( 1)เกษตรกรส่วนใหญ่เป็นเพศชายอายุเฉลี่ย 51.23 ปี การศึกษาประถมศึกษา ทุกรายเป็นสมาชิกกลุ่ม ประสบการณ์เฉลี่ย 11.90 ปี ทุกรายได้รับการอบรม สื่อครัวเรือนมีโทรทัศน์ วิทยุ วีซีดี สื่อชุมชนมีหอกระจายข่าวและผู้นากลุ่ม เงินทุนและที่ดินใช้ของตนเอง พื้นที่เฉลี่ย 547.61 ตารางเมตร รายได้จากการเลี้ยงเฉลี่ย 64,297 บาท/ปี รายจ่ายจากการเลี้ยงเฉลี่ย 30,387 บาท/ปี (2) วัตถุประสงค์หลักเพื่อจาหน่ายเนื้อ ส่วนใหญ่เลี้ยงเป็นอาชีพเสริม พันธุ์ที่เลี้ยง คือ ไก่ไทยผสมไซ่ง่อน ไก่ไทยผสมพม่า ไก่พันธุ์พื้นเมืองไทย แหล่งที่มาได้จากการขยายพันธุ์และสนับสนุนจากกลุ่ม จานวนไก่พ่อพันธุ์เฉลี่ย 16.05 ตัว จานวนแม่พันธุ์เฉลี่ย 35.94 ตัวทุกรายมีการคัดก่อนการผสมพันธุ์ ส่วนใหญ่ขึ้นทะเบียนประวัติ ทุกรายบันทึกข้อมูล ใช้อาหารในท้องถิ่น ใช้ยาปฏิชีวนะร่วมกับสมุนไพรโรงเรือนและอุปกรณ์ มีการสร้างโรงเรือน มีตาข่ายคลุมน้ำท่วมไม่ถึง ห่างที่พัก ห่างใช้ยาฆ่าศัตรูพืช ห่างเสียงรบกวน มีที่บังลมบังแดด มีรังไข่เพียงพอ การสุขาภิบาลทำความสะอาดโรงเรือนด้วยน้ำยาฆ่าเชื้อ เปลี่ยนน้ำทำความภาชนะทุกวัน เปลี่ยนที่รองพื้นบ่อยๆ มีการคัดไก่ที่ป่วยออกเพื่อสังเกตอาการ มีพื้นที่ให้ไก่ออกกำลังกาย มีการกำจัดแหล่งน้ำรอบๆโรงเรือน มีการกักไก่ก่อนนำเข้าฝูง ไม่ใช้น้ำจากแหล่งสาธารณะ มีการถ่ายพยาธิ ฉีดวัคซีนให้ไก่ (3) ความต้องการการส่งเสริมในเรื่องพันธุ์ พบว่าต้องการวีซีดีสื่อบุคคลเอกชนและทางราชการแผ่นพับ เรื่องการคัดและการปรับปรุงพันธุ์พบว่าต้องการวีซีดีแผ่นพับสื่อบุคคลเอกชนและทางราชการ โรงเรือนและอุปกรณ์พบว่าต้องการวีซีดีสื่อบุคคลของราชการแผ่นพับและคู่มือ การใช้อาหารพบว่าต้องการวีซีดีแผ่นพับสื่อบุคคลเอกชนและทางราชการ ยาที่ใช้ในการรักษาโรคพบว่าต้องการวีซีดีแผ่นพับสื่อบุคคลเอกชนคู่มือและสื่อของราชการ การสุขาภิบาลพบว่าต้องการวีซีดีสื่อบุคคลของราชการแผ่นพับคู่มือและสื่อเอกชน วิธีการส่งเสริมพบว่าเกษตรกรต้องการ การสาธิตการฝึกปฏิบัติและทัศนศึกษามากที่สุด