การเปรียบเทียบผลการจัดเก็บประสิทธิภาพและความยืดหยุ่นของภาษีเงินได้ในช่วงก่อนและหลังมาตรการลดภาษีของสำนักงานสรรพากรพื้นที่กรุงเทพมหานคร

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเปรียบเทียบ 1) ผลการจัดเก็บภาษีเงินได้กรุงเทพมหานคร 2) ประสิทธิภาพในการจัดเก็บภาษีเงินได้ และ 3) ความยืดหยุนของภาษีเงินได้ช่วงก่อนและหลังมาตรการ ลดอัตราภาษีเงินได้ของสํานักงานสรรพากรพื้นที่กรุงเทพมหานคร การศึกษาใช้ข้อมูลทุติยภูมิประกอบด้วยภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ภาษีเงินได้นิติบุคคล และ ภาษีเงินได้ทั้งสองประเภท ค่าใช้จ่ายและอัตรากาลังที่ใช้ในการจัดเก็บภาษีทุกประเภทของสํานักงาน สรรพากรพื้นที่กรุงเทพมหานคร และผลิตภัณฑ์มวลรวมกรุงเทพมหานคร ผลการจัดเก็บและประสิทธิภาพ การจัดเก็บภาษีเงินได้ศึกษาในช่วงปี 2551-2558 ส่วนความยืดหยุ่นของภาษีเงินได้ศึกษาในช่วงปี 2540- 2558 โดยใช้สมการถดถอยอย่างง่าย ผลการศึกษาพบว่า 1) ผลการจัดเก็บภาษีเงินได้ที่พิจารณาจากสัดส่วนภาษีที่จัดเก็บได้ต่อ ผลิตภัณฑ์มวลรวมกรุงเทพมหานคร มีสัดส่วนของภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาในช่วงก่อนตํ่ากว่าช่วงหลัง มาตรการภาษีเฉลี่ยร้อยละ 0.32 ต่อปี สัดส่วนของภาษีเงินได้นิติบุคคลในช่วงก่อนสูงกว่าช่วงหลัง มาตรการภาษีเฉลี่ยร้อยละ 0.93 ต่อปี และสัดส่วนของภาษีเงินได้รวมในช่วงก่อนสูงกว่าช่วงหลัง มาตรการภาษี เฉลี่ยร้อยละ 0.60 ต่อปี 2) ประสิทธิภาพการจัดเก็บที่พิจารณาจากสัดส่วนจํานวนภาษีที่เก็บ ได้และค่าใช้จ่ายต่อเจ้าหน้าที่ที่จัดเก็บภาษี และค่าใช้จ่ายต่อจํานวนภาษีที่เก็บได้ โดยค่าใช้จ่ายต่อผลจัดเก็บ ภาษี ในช่วงก่อนสูงกว่าช่วงหลังมาตรการภาษี เฉลี่ยร้อยละ 0.039 ต่อปี ค่าใช้จ่ายต่อเจ้าหน้าที่จัดเก็บภาษี ในช่วงก่อนตํ่ากว่าช่วงหลังมาตรการภาษี เฉลี่ย ร้อยละ 0.051 ต่อปี และจํานวนภาษีที่จัดเก็บต่อเจ้าหน้าที่ ในช่วงก่อนมาตรการภาษีตํ่ากว่าหลังมาตรการภาษี โดยเฉลี่ยร้อยละ 22.442 ต่อปี และ 3) ค่าความยืดหยุ่น ของภาษีเงินได้ทั้ง 3 ประเภท ในช่วงก่อนมาตรการมากกว่าช่วงหลังมาตรการภาษี กล่าวคือความยืดหยุ่น ของภาษีบุคคลธรรมดา ภาษีเงินได้นิติบุคคล และภาษีเงินได้ร่วมลดลงหลังจากมีมาตรการภาษีโดยเฉลี่ย เท่ากับ 0.156, 3.383 และ2.786 ต่อปี ตามลําดับ