ตัวชี้วัดมาตรฐานการครองชีพของสังคมไทย

Abstract

การศึกษาครั้งนี้เป็นลักษณะของการสังเคราะห์เนื้อหาจากเอกสารที่เกี่ยวข้องกับ มาตรฐานการครองชีพ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแนวคิดและทฤษฏีที่เกี่ยวกับการครองชีพ ของมนุษย์ 2) วิเคราะห์และสังเคราะห์ตัวชี้วัดที่เกี่ยวกับการครองชีพ 3) เสนอแนะตัวชี้วัด มาตรฐานการครองชีพที่เหมาะสมสอดคล้องกับสังคมไทยและเสนอเอกสารในรูปของตำราวิชาการ วิธีการศึกษาเป็นการศึกษาจากแหล่งข้อมูลทุติยภูมิที่เป็นเอกสารรายงานบทความ วิชาการซึ่งเกี่ยวข้องกับเนื้อหาต่างๆ ได้แก่ ความหมาย ความสำคัญและองค์ประกอบของคุณภาพ ชีวิต แนวคิดและทฤษฏีเศรษฐศาสตร์ที่เกี่ยวกับการครองชีพของมนุษย์ ความต้องการขั้นพื้นฐาน ของมนุษย์ รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยและตัวชี้วัดที่เกี่ยวกับมาตรฐานการครองชีพมีการ วิเคราะห์เพื่อเสนอตัวชี้วัดมาตรฐานการครองชีพของสังคมไทย ผลการศึกษาพบว่า 1) แนวคิดเกี่ยวกับคุณภาพชีวิต ประกอบด้วย ความต้องการขั้น พื้นฐานของมนุษย์ สวัสดิการสังคม ทฤษฏีการบริโภค ทฤษฏีอุปสงค์ รัฐธรรมนญแห่ง ราชอาณาจักรไทยที่กล่าวถึงคุณภาพชีวิต 2) การวิเคราะห์และสังเคราะห์ตัวชี้วัดมาตรฐานการครอง ชีพพิจารณาจากแนวคิดทฤษฏีและประเด็นที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพชีวิตและมาตรฐานการครองชีพที่ สอดคล้องกับสังคมไทยโดยเฉพาะรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยเพราะจะมีผลต่อการนำไป บังคับใช้ในทางปฏิบัติ 3) ตัวชี้วัดมาตรฐานการครองชีพของสังคมไทย 13 ตัวชี้วัดประกอบด้วย ปัจจัยสี่ คืออาหาร ที่อยู่อาศัย เครื่องนุงห่ม ยารักษาโรคและสุขภาวะและตัวชี้วัดอื่นๆ ได้แก่ การศึกษา รายได้ ความปลอดภัย ครอบครัว การมีไฟฟ้าและน้ำสะอาด การคมนาคมและ การสื่อสาร การมีงานทำ การมีส่วนร่วมในสังคม และการได้รับบริการจากภาครัฐ