Please use this identifier to cite or link to this item: https://ir.stou.ac.th/handle/123456789/2585
Title: ปัจจัยที่มีผลต่อจำนวนนักท่องเที่ยวคนไทยในอำเภอหัวหินจังหวัดประจวบคีรีขันธ์
Other Titles: Factors affecting number of Thai tourists visiting Hua Hin District Prachuap Khiri Khan Province
Authors: พอพันธ์ อุยยานนท์
ศรีสุดา กิจคุณธรรม, 2509-
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์
Keywords: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. แขนงวิชาเศรษฐศาสตร์--การศึกษาเฉพาะกรณี
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์--การศึกษาเฉพาะกรณี
นักท่องเที่ยว--ไทย--ประจวบคีรีขันธ์
การศึกษาอิสระ--เศรษฐศาสตร์
Issue Date: 2551
Publisher: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
Abstract: การศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพการท่องเที่ยวและข้อมูลของนักท่องเที่ยวคนไทยที่เดินทางมาท่องเที่ยวในอำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ และ 2) ศึกษาปัจจัยที่เป็นตัวกำหนดจำนวนนักท่องเที่ยวคนไทยที่เดินทางมาท่องเที่ยวในอำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาและประมวลผลคือสมการถดถอยแบบพทุคูณโดยวิธีกำลังสองน้อยที่สุด ข้อมูลที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้เป็นข้อมูลทุติยภูมิ โดยใช้ข้อมูลอนุกรมเวลาในชํวงปี 2540 - 2550 จากหน่วยงานราชการ และรัฐวิสาหกิจ ผลการศึกษาพบว่า 1) ข้อมูลของนักท่องเที่ยวที่เดินทางมาท่องเที่ยวในอำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ มีอายูระหว่าง 15-34 ปี ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง อาชีพส่วนใหญ่อยู่ในกลุ่มนักศึกษาและพนักงาน/ลูกจ้างบริษัท เป็นนักท่องเที่ยวที่มาจากกรุงเทพมหานครมากที่สุด ซึ่งจะเดินทางมาโดยรถโดยสารประจำทางและรถส่วนตัว และมีวัตลุประสงค์หลักเพื่อท่องเที่ยวหรือพักผ่อน นิยมพักตามโรงแรมหรือรีสอร์ทหรือเกสท์เฮาส์ ใช้ระยะเวลาในการท่องเที่ยวประมาณ 2 วัน ซึ่งสาเหตุที่มาเที่ยว เนื่องจาก มีหาดทรายและมีทะเลที่สวยงาม การเดินทางสะดวก ทั้งยังมีค่าใช้จ่ายในการท่องเที่ยวไม่มากนัก 2) วิเคราะห์หาความสัมพันธ์ถึงปัจจัยในการกำหนดจำนวน นักท่องเที่ยว โดยใช้แบบจำลองสมการถดถอยพทุคูณระหว่าง จำนวนนักท่องเที่ยวในปืที่ผ่านมาค่าใช้จ่ายในการท่องเที่ยวต่อหัว และจำนวนห้องพัก และพบว่ามีเพียงจำนวนห้องพักที่มีความสัมพันธ์กับจำนวนนักท่องเที่ยวคนไทยทั้งหมดที่เดินทางมาท่องเที่ยวในทิศทางเดียวกัน โดยมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05 ส่วนจำนวนนักท่องเที่ยวในปีที่ผ่านมาและค่าใช้จ่ายของนักท่องเที่ยวต่อหัวไม่สัมพันธ์กัน 3) วิเคราะห์ความยืดหยู่นของปัจชัยที่มีผลส่อจำนวนนักท่องเที่ยว พบว่า ปัจจัยที่เป็นตัวกำหนดจำนวนนักท่องเที่ยวทั้ง 3 ปัจจัย มีค่าความยืดหยุนน้อยกว่า 1 ซึ่งแสดงว่า หากมี การเปลี่ยนแปลงของปัจจัยเพิ่มขึ้นร้อยละ 1 จะมีการเปลี่ยนแปลงต่อจำนวนนักท่องเที่ยวไม่ถึงร้อยละ 1
URI: http://ir.stou.ac.th/handle/123456789/2585
Appears in Collections:Econ-Independent study

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
128455.pdfเอกสารฉบับเต็ม2.63 MBAdobe PDFView/Open


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons