กรุณาใช้ตัวระบุนี้เพื่ออ้างอิงหรือเชื่อมต่อรายการนี้: https://ir.stou.ac.th/handle/123456789/2667
ชื่อเรื่อง: วิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างอัตราผลตอบแทน ความเสี่ยง ที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจประกอบอาชญากรรม กรณีศึกษาผู้ต้องขังกระทำผิดซ้ำคดียาเสพติดให้โทษ ของเรือนจำจังหวัดภูเก็ต
ชื่อเรื่องอื่นๆ: Analysis of the perceptions over returns and the influence over decision to commit crimes : a case study of recidivist prisons in drug crimes in Phuket
ผู้แต่ง/ผู้ร่วมงาน: อรพรรณ ศรีเสาวลักษณ์
ศุภรัตน์ ตันติพงศ์วิวัฒน์, 2516-
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์
คำสำคัญ: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. แขนงวิชาเศรษฐศาสตร์--การศึกษาเฉพาะกรณี
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์--การศึกษาเฉพาะกรณี
ยาเสพติดกับอาชญากรรม
การกระทำผิดซ้ำ
การศึกษาอิสระ -- เศรษฐศาสตร์
วันที่เผยแพร่: 2550
สำนักพิมพ์: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
บทคัดย่อ: การศึกษาวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ คือการศึกษาอัตราผลตอบแทนและความเสี่ยงในการตัดสินใจกระทำผิดซํ้าในคดียาเสพติดให้โทษ ปัจจัยที่สัมพันธ์กับการกระทำผิดซํ้าในคดียาเสพติดให้โทษของผู้ต้องขังเรือนจำจังหวัดภูเก็ต รวมทั้งศึกษาพฤติกรรมเกี่ยวกับความเสี่ยง ข้อมูลที่ใช้ในการวิเคราะห์ได้มาจากการสัมภาษณ์ผู้ต้องขังกระทำซํ้าในคดียาเสพติดให้โทษ จำนวน 35 ราย ในเรือนจำจังหวัดภูเก็ต ที่ได้มาจากการจำแนกลักษณะผู้ต้องขังประจำเดือน มกราคม 2551 เครื่องมือที่ใช้คือแบบสอบถามและเกมทดสอบพฤติกรรมเสี่ยงของ Dr.Dale Whittington และนำข้อมูลที่ได้หาความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรเพื่อการพยากรณ์ Linear Regression ผลการวิจัย พบว่า ผู้กระทำผิดซ้ำส่วนใหญ่เป็นผู้ชายซึ่งมีอายุระหว่าง 24-29 ปี รู้จักยาเสพคดีครั้งแรกเมื่ออายุระหว่าง 12-18 ปี มีพฤติกรรมรักความเสี่ยง จบการศึกษาระดับประถมศึกษา อาชีพก่อน ต้องโทษประกอบอาชีพรับจ้าง และรายได้จากการประกอบอาชีพสุจริต ต่ำกว่า 10,000 บาท/เดือนผู้ต้องขังกระทำผิดซ้ำทราบถึงโทษของยาเสพติด เกือบทั้งหมดเคยกระทำผิดแล้วไม่ถูกจับกุมดำเนินคดีมากกว่า 3 ครั้งขึ้นไป กระทำผิดซ้ำต้องโทษมาแล้ว 3-4 ครั้ง ผู้กระทำผิดซ้ำทั้งหมดมีความรู้ ความเข้าใจในกระบวนการพิจารณาคดีของศาล และ สิทธิตาม พ.ร.บ.ราชทัณฑ์ ผลการศึกษาพบว่าการตัดสินใจประกอบอาชญากรรมมีความสัมพันธ์กับการคาดคะเนกำหนดโทษที่คาดว่าจะได้รับหากถูกจับกุม อัตรา ผลตอบแทนจากการกระทำผิด และพฤติกรรมชอบเสี่ยง ส่วนผู้กระทำผิดซ้ำที่ไม่ชอบเสี่ยงหรือปานกลางจะไม่กระทำผิดหากคาดคะเนโทษที่จะได้รับมากกว่า 10 ปี ฉะนั้นการบังคับใช้กฎหมายและการลงโทษให้มีความรวดเร็ว แน่นอน และมีโทษที่เหมาะสมกับพฤติกรรมเสี่ยงของผู้กระทำผิดซํ้า เพื่อเป็นการข่มขวัญและยับยั้งผู้ที่คิดจะกระทำผิดให้เกิดความเกรงกลัวและไม่กล้าเสี่ยงกระทำผิดได้ในระดับหนึ่ง สำหรับ ความเป็นไปได้ในการกระทำผิดซ้ำในอนาคตหลังพ้นโทษ ผู้กระทำผิดซ้ำที่ว่างงานมีโอกาสกระทำผิดช้ำภายหลังพ้นโทษ การพัฒนาพฤตินิสัยผู้กระทำผิดซ้ำรัฐบาลควรตระหนักถึงความสำคัญของการพัฒนาด้านการศึกษา เพราะนอกจากจะเพิ่มโอกาสในการทำงานสุจริตและลดแรงกดดันที่จะต้องหันไปพึ่งวิธีการหารายได้ที่ทุจริตซึ่งจะส่งผลประโยชน์ทำให้รัฐบาลประหยัดงบประมาณค่าใช้จ่ายเมื่อเปรียบเทียบกับ รายจ่ายเพื่อป้องกันปราบปราม และบรรเทาความเสียหายจากการประกอบอาชญากรรม
URI: http://ir.stou.ac.th/handle/123456789/2667
ปรากฏในกลุ่มข้อมูล:Econ-Independent study

แฟ้มในรายการข้อมูลนี้:
แฟ้ม รายละเอียด ขนาดรูปแบบ 
114808.pdfเอกสารฉบับเต็ม5.46 MBAdobe PDFดู/เปิด


รายการนี้ได้รับอนุญาตภายใต้ Creative Commons License Creative Commons