การศึกษาความโน้มเอียงของการบริโภคหน่วยสุดท้ายของผู้มีบัตรสวัสดิการแห่งรัฐในจังหวัดลำปาง

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาภูมิหลังทางสังคมและเศรษฐกิจของผู้มีบัตร สวัสดิการแห่งรัฐในจังหวัดลำปาง 2) เพื่อศึกษาค่าความโน้มเอียงหน่วยสุดท้ายในการบริโภค และ ตัวทวีที่ส่งผลต่อการเพิ่มขึ้นของรายได้ของผู้มีบัตรสวัสดิการแห่งรัฐในจังหวัดลำปาง และ 3) เพื่อศึกษา นโยบายการให้ความช่วยเหลือและมาตรการต่าง ๆ ของรัฐบาล ประชากรที่ใช้ในการศึกษา คือ ผู้มีบัตรสวัสดิการแห่งรัฐตามโครงการลงทะเบียนเพื่อสวัสดิการ แห่งรัฐปี 2560 จังหวัดลำปาง จำนวน 238,371 คน ผู้วิจัยได้เก็บรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างโดยใช้ แบบสอบถาม จำนวน 400 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ การวิเคราะห์ การถดถอยอย่างง่าย ผลการศึกษาพบว่า 1) ผู้มีบัตรสวัสดิการแห่งรัฐจังหวัดลำปาง ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิงคิดเป็น ร้อยละ 54.50 มีสภาพร่างกายปกติ คิดเป็นร้อยละ 94.50 เป็นวัยทำงาน (อายุระหว่าง21-60 ปี) คิดเป็น ร้อยละ 73.50 มีระดับการศึกษาสูงกว่าการศึกษาภาคบังคับ (สูงกว่ามัธยมศึกษาตอนต้น) มีอาชีพเกษตรกร คิดเป็นร้อยละ 66.50 มีสินทรัพย์ ได้แก่ บ้าน ที่อยู่อาศัย และที่ดินเป็นของตนเอง คิดเป็นร้อยละ 54.50 มี หนี้สิน คิดเป็นร้อยละ 56.50 มีรายได้ได้เฉลี่ยต่อเดือน 5,280.33 บาท และมีค่าใช้จ่ายต่อเดือน 5,003.15 บาท 2) ค่าความโน้มเอียงค่าความโน้มเอียงหน่วยสุดท้ายในการบริโภค เท่ากับ 0.93 ค่าตัวทวี เท่ากับ 14.28 3) รัฐบาลควรกำหนดนโยบายการให้ความช่วยเหลือทั้งในระยะสั้นและระยะยาว เช่น ส่งเสริมการ ฝึกอาชีพ เพื่อให้ผู้มีบัตรสวัสดิการแห่งรัฐสามารถพึ่งพาตนเองได้อย่างยั่งยืน