ปัจจัยกำหนดอัตราแลกเปลี่ยนระหว่างค่าเงินบาทกับเงินเยนญี่ปุ่น

Abstract

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระบบการเงินระหว่างประเทศและอัตรา แลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศของไทย 2) ศึกษาปัจจัยสำคัญในการกำหนดอัตราแลกเปลี่ยน ระหว่างเงินบาทกับเงินเยนญี่ปุ่น 3) วิเคราะห์ถึงดุลยภาพของอัตราแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ ระหว่างเงินบาทกับเงินเยน วิธีการศึกษาใช้มูลอนุกรมเวลารายไตรมาส โดยเริ่มตั้งแต่เดือนมกราคม ปี พ.ศ. 2543 – เดือนธันวาคม พ.ศ. 2553 เป็นเวลาระยะเวลา 44 ไตรมาส แบ่งการศึกษาออกเป็น 2 วิธี คือ 1) การ วิเคราะห์เชิงพรรณา ศึกษาถึงวิวัฒนาการของระบบการเงินระหว่างประเทศ และวิวัฒนาการของ ระบบอัตราแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศของไทยตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน และ 2) การวิเคราะห์ เชิงปริมาณโดยนำข้อมูลสำคัญทางเศรษฐกิจมาทดสอบหาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยที่กำหนด อัตราแลกเปลี่ยนของเงินบาทและเงินเยนภายใต้แนวคิด Portfolio Balance Approach โดยวิธี Cointegration และการประมาณค่าแบบจำลองโดยใช้วิธี Error Correction Model จากผลการศึกษาพบว่า 1) ระบบอัตราแลกเปลี่ยนของโลกเริ่มจากการใช้มาตรฐาน ทองคำในการกำหนดอัตราแลกเปลี่ยน ต่อมาประเทศต่างๆ มีพัฒนาการไปใช้ระบบอัตรา แลกเปลี่ยนที่ความยืดหยุ่นมากขึ้น เช่น ระบบอัตราแลกเปลี่ยนแบบลอยตัวและแบบลอยตัวแบบมี การจัดการ สำหรับประเทศไทยก็เริ่มจากการแบบอัตราแลกเปลี่ยนแบบคงที่ และปัจจุบันประเทศ ไทยใช้ระบบอัตราแลกเปลี่ยนแบบลอยตัวแบบมีการจัดการ 2) ปัจจัยสำคัญในการกำหนดอัตรา แลกเปลี่ยนระหว่างเงินบาทกับเงินเยน ได้แก่ ปริมาณเงินโดยเปรียบเทียบระหว่างประเทศไทยกับ ประเทศญี่ปุ่น การคาดการณ์ดัชนีราคาผู้บริโภคระหว่างประเทศไทยกับประเทศญี่ปุ่น ปริมาณ ความต้องการถือครองพันธบัตรในประเทศไทยกับประเทศญี่ปุ่นมีความสัมพันธ์ทางเดียวกับอัตรา แลกเปลี่ยนส่วนรายได้ที่แท้จริงของประเทศไทยกับประเทศญี่ปุ่น ส่วนต่างอัตราดอกเบี้ยของไทย กับประเทศญี่ปุ่นมีความสัมพันธ์ในทิศทางตรงกันข้ามกับอัตราแลกเปลี่ยนเงินซึ่งเป็นไปตาม สมมติฐานตามแบบจำลองตามแนวคิดทางการเงิน Portfolio Balance Approach 3) ตัวแปรข้างต้น มีความสัมพันธ์ในเชิงดุลยภาพระยะยาว และมีกลไกการปรับตัวในระยะสั้นเมื่อมีการเบี่ยงเบนออก จากดุลยภาพ