กรุณาใช้ตัวระบุนี้เพื่ออ้างอิงหรือเชื่อมต่อรายการนี้:
https://ir.stou.ac.th/handle/123456789/2814| ชื่อเรื่อง: | ผลการใช้กิจกรรมการเรียนการสอนแบบสืบเสาะหาความรู้ (7E) เรื่อง สารในชีวิตประจำวัน ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาวิทยาศาสตร์ และความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 กลุ่มโรงเรียนบึงกอก-หนองกุลา จังหวัดพิษณุโลก |
| ชื่อเรื่องอื่นๆ: | Effects of using inquiry method (7E) in the topic of substances in everyday life on science learning achievement and science problem solving ability of Prathom Suksa VI students in Bungkok-Nongkula School Cluster in Phitsanulok Province |
| ผู้แต่ง/ผู้ร่วมงาน: | นวลจิตต์ เชาวกีรติพงศ์ ณาตยา พาบัว, 2525- มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สาขาวิชาศึกษาศาสตร์ |
| คำสำคัญ: | มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สาขาวิชาศึกษาศาสตร์--การศึกษาเฉพาะกรณี มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. แขนงวิชาหลักสูตรและการสอน--การศึกษาเฉพาะกรณี การสอนแบบสืบเสาะหาความรู้เป็นกลุ่ม วิทยาศาสตร์--การศึกษาและการสอน (ประถมศึกษา)--ไทย--พิษณุโลก ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน--วิทยาศาสตร์ การศึกษาอิสระ--หลักสูตรและการสอน |
| วันที่เผยแพร่: | 2560 |
| สำนักพิมพ์: | มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช |
| บทคัดย่อ: | การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาวิทยาศาสตร์ เรื่อง สารในชีวิตประจำวัน ของนักเรียนก่อนและหลังการเรียนโดยใช้กิจกรรมการเรียนการสอนแบบสืบเสาะหาความรู้ (7E) (2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนของนักเรียนกบเกณฑ์ร้อยละ80 (3) เปรียบเทียบความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ ของนักเรียนก่อนและหลังเรียน เรื่อง สารในชีวิตประจำวันโดยใช้กิจกรรมการเรียนการสอนแบบสืบเสาะหาความรู้ (7E) กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 กลุ่มโรงเรียนบึงกอก - หนองกุลาจังหวัดพิษณุโลก จำนวน 33คน ซึ่งได้จากการสุ่มแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ประกอบด้วยแผนการจัดการเรียนการสอนแบบสืบเสาะหาความรู้(7E) เรื่องสารในชีวิตประจำวัน ชั้นประถมศึกษาปี ที่ 6 แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่องสารในชีวิตประจำวัน และแบบทดสอบวัดความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที ผลการวิจัยปรากฏว่า (1) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาวิทยาศาสตร์ เรื่องสารในชีวิตประจำวันของนักเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (2)ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาวิทยาศาสตร์ของนักเรียน หลังเรียนโดยการจัดการเรียนรู้แบบ 7E สูงกวาเกณฑ์ร้อยละ 80 อยางมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (3) ความสามารถในการแก้ปัญหาทาง วิทยาศาสตร์ของนักเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 |
| URI: | https://ir.stou.ac.th/handle/123456789/2814 |
| ปรากฏในกลุ่มข้อมูล: | Edu-Independent study |
แฟ้มในรายการข้อมูลนี้:
| แฟ้ม | รายละเอียด | ขนาด | รูปแบบ | |
|---|---|---|---|---|
| fulltext_156359.pdf | เอกสารฉบับเต็ม | 3.06 MB | Adobe PDF | ดู/เปิด |
รายการนี้ได้รับอนุญาตภายใต้ Creative Commons License
