Please use this identifier to cite or link to this item:
https://ir.stou.ac.th/handle/123456789/2814| Title: | ผลการใช้กิจกรรมการเรียนการสอนแบบสืบเสาะหาความรู้ (7E) เรื่อง สารในชีวิตประจำวัน ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาวิทยาศาสตร์ และความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 กลุ่มโรงเรียนบึงกอก-หนองกุลา จังหวัดพิษณุโลก |
| Other Titles: | The effects of using inquiry method (7E) in the topic of substances in everyday life on science learning achievement and science problem solving ability of Prathom Suksa VI students in Bungkok-Nongkula School Cluster in Phitsanulok Province |
| Authors: | นวลจิตต์ เชาวกีรติพงศ์, อาจารย์ที่ปรึกษา ณาตยา พาบัว, 2525- มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สาขาวิชาศึกษาศาสตร์ |
| Keywords: | มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สาขาวิชาศึกษาศาสตร์ --การศึกษาเฉพาะกรณี มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. แขนงวิชาหลักสูตรและการสอน --การศึกษาเฉพาะกรณี การสอนแบบสืบเสาะหาความรู้เป็นกลุ่ม วิทยาศาสตร์--การศึกษาและการสอน (ประถมศึกษา)--ไทย--พิษณุโลก ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน--วิทยาศาสตร์ การศึกษาอิสระ--หลักสูตรและการสอน |
| Issue Date: | 2560 |
| Publisher: | มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช |
| Abstract: | การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาวิทยาศาสตร์ เรื่อง สารในชีวิตประจำวัน ของนักเรียนก่อนและหลังการเรียนโดยใช้กิจกรรมการเรียนการสอนแบบสืบเสาะหาความรู้ (7E) (2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนของนักเรียนกบเกณฑ์ร้อยละ80 (3) เปรียบเทียบความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ ของนักเรียนก่อนและหลังเรียน เรื่อง สารในชีวิตประจำวันโดยใช้กิจกรรมการเรียนการสอนแบบสืบเสาะหาความรู้ (7E) กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 กลุ่มโรงเรียนบึงกอก - หนองกุลาจังหวัดพิษณุโลก จำนวน 33คน ซึ่งได้จากการสุ่มแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ประกอบด้วยแผนการจัดการเรียนการสอนแบบสืบเสาะหาความรู้(7E) เรื่องสารในชีวิตประจำวัน ชั้นประถมศึกษาปี ที่ 6 แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่องสารในชีวิตประจำวัน และแบบทดสอบวัดความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที ผลการวิจัยปรากฏว่า (1) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาวิทยาศาสตร์ เรื่องสารในชีวิตประจำวันของนักเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (2)ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาวิทยาศาสตร์ของนักเรียน หลังเรียนโดยการจัดการเรียนรู้แบบ 7E สูงกวาเกณฑ์ร้อยละ 80 อยางมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (3) ความสามารถในการแก้ปัญหาทาง วิทยาศาสตร์ของนักเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 |
| URI: | https://ir.stou.ac.th/handle/123456789/2814 |
| Appears in Collections: | Edu-Independent study |
Files in This Item:
| File | Description | Size | Format | |
|---|---|---|---|---|
| fulltext_156359.pdf | เอกสารฉบับเต็ม | 3.06 MB | Adobe PDF | View/Open |
This item is licensed under a Creative Commons License
