ข้อยกเว้นมิให้ใช้พระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางการปกครอง พ.ศ. 2539 บังคับเฉพาะกรณี การดำเนินงานเกี่ยวกับราชการทหาร

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระ เรื่อง “ข้อยกเว้นมิให้ใช้พระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. 2539 บังคับ เฉพาะกรณีการดำเนินงานเกี่ยวกับราชการทหาร” มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาหลักวิธีการดำเนินงานเกี่ยวกับราชการทหารในประเทศไทย ศึกษาแนวคิดเกี่ยวกับหลักความชอบด้วยกฎหมายของการดำเนินงานเกี่ยวกับราชการทหาร ศึกษาแนวคิดเกี่ยวกับข้อยกเว้นมิให้ใช้พระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. 2539 บังคับในกรณีการดำเนินงานเกี่ยวกับราชการทหาร และเสนอแนวทางการดำเนินงานเกี่ยวกับราชการทหารภายใต้บังคับพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. 2539 การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยวิธีการวิจัยเอกสาร โดยศึกษาค้นคว้าจากตัวบทกฎหมาย หลักกฎหมายในกระบวนการยุติธรรมทางปกครอง หนังสือ ตำรา วิทยานิพนธ์ บทความในเว็บไซต์ที่เกี่ยวข้องมาวิเคราะห์ร่วมกัน ผลการศึกษาพบว่า โดยทั่วไปหลักความชอบด้วยกฎหมายของราชการทหารต้องเป็นไปตามหลักที่ว่า การดำเนินการต้องเป็นไปตามกฎหมาย และกฎหมายที่อยู่ในลำดับต่ำกว่าจะต้องไม่ขัดต่อกฎหมายที่อยู่สูงกว่าเสมอ และในทางทหารกฎหมายสูงสุดคือรัฐธรรมนูญ และลำดับสูงสุดคือ คําสั่งทางทหาร โดยมีพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง กฎหมายกลางที่ควบคุมการปฏิบัติราชการทหารเฉพาะกรณีที่มีลักษณะเป็นการดำเนินการทางปกครองไว้อีกชั้นหนึ่ง แต่ยังมีความไม่ชัดเจนเกี่ยวกับการอธิบายขอบเขตการใช้บังคับกฎหมายดังกล่าว ผลการศึกษาค้นคว้าอิสระพบว่าเห็นควรแก้ไขบทบัญญัติมาตรา 4 (7) แห่งพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. 2539 ดังนี้ มาตรา 4(7) “การดำเนินงานเกี่ยวกับราชการทหารเฉพาะการป้องกันและรักษาความมั่นคงของราชอาณาจักรจากภัยคุกคามทั้งภายนอกและภายในประเทศ รวมทั้งเจ้าหน้าที่ซึ่งปฏิบัติหน้าที่ทางยุทธการร่วมกับทหารในการดำเนินงานดังกล่าวเพื่อให้เกิดความชัดเจนยิ่งขึ้น