ปัญหาการบังคับใช้พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน พ.ศ. 2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2552

Abstract

ประเทศไทยมีพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน พ.ศ. 2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2552 เพื่อตัดวงจรการกระทำผิดกฎหมายที่เกิดจากการนำเงินสกปรกที่ฟอกแล้วกลับไปใช้ในการกระทำความผิดอีก แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นจากการบังคับใช้กฎหมายฟอกเงินได้แก่ การใช้อำนาจหน้าที่ของเลขาธิการคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน ปัญหากระบวนการพิจารณาคำร้องให้ศาลมีคำสั่งให้ทรัพย์สินตกเป็นของแผ่นดิน ปัญหาการคุ้มครองสิทธิของเจ้าหนี้ และปัญหาการชำระค่าฤชาธรรมเนียม ที่อาจมีผลกระทบถึงสิทธิเสรีภาพของประชาชน ผู้เขียนจึงศึกษาถึงความเป็นมาและแนวคิดของการฟอกเงิน กฎหมายการฟอกเงินของประเทศไทยและต่างประเทศ เพื่อวิเคราะห์สภาพปัญหาและเสนอแนะแนวทางการแก้ไขกฎหมายโดยได้ทำการศึกษาค้นคว้าจากเอกสาร (Document any Research) ทั้งเอกสารภาษาไทยและภาษาต่างประเทศ ตำรา หนังสือ วารสาร หนังสือพิมพ์ ตัวบทกฎหมาย บทความ เป็นต้น จากการศึกษากฎหมายฟอกเงินของไทยผู้เขียนพบว่าพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน พ.ศ. 2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2552 ยังมีช่องว่างและก่อให้เกิดความไม่เป็นธรรมกับประชาชน ดังนั้น รัฐจึงควรดำเนินการแก้ไขกฎหมายของประเทศไทยให้มีประสิทธิภาพ อาทิเช่น รัฐควรกำหนดขั้นตอนของการสรรหาเลขาธิการ ป.ป.ง. ในเชิงลึกรัฐควรกำหนดวิธีการในการเยียวยาประชาชนผู้สุจริตหรือผู้ที่ถูกละเมิดต่อสิทธิและเสรีภาพจากการใช้กฎหมายฟอกเงิน รัฐควรแก้ไขกฎหมายให้สามารถคุ้มครองสิทธิของเจ้าหนี้ อีกทั้งรัฐควรกำหนดการชำระค่าฤชาธรรมเนียมและการสั่งคืนค่าฤชาธรรมเนียมแก่ผู้คัดค้านในกรณีที่เป็นฝ่ายชนะคดีใหม่