การนำวิธีพิจารณาทางปกครองมาใช้ในวิธีพิจารณาอุทธรณ์ของคณะกรรมการพิทักษ์ระบบคุณธรรม

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระเรื่อง “การนำวิธีพิจารณาทางปกครองมาใช้ในวิธีพิจารณาอุทธรณ์ของคณะกรรมการพิทักษ์ระบบคุณธรรม” นี้ เป็นการศึกษาแนวคิดทฤษฎีเกี่ยวกับวิธีพิจารณาอุทธรณ์ของคณะกรรมการวินิจฉัยข้อพิพาท การดำเนินการทางวินัยแก่ข้าราชการพลเรือนสามัญตามกฎหมายว่าด้วยระเบียบข้าราชการพลเรือน และวิธีพิจารณาอุทธรณ์ของ ก.พ.ค. รวมทั้งวิเคราะห์ปัญหาการนำวิธีพิจารณาทางปกครองตามกฎหมายว่าด้วยวิธีปฏิบัติราชการทางปกครองมาใช้ในวิธีพิจารณา อุทธรณ์ของ ก.พ.ค. และเสนอแนะการนำหลักวิธีพิจารณาทางปกครองมาใช้ในวิธีพิจารณาอุทธรณ์ของ ก.พ.ค. การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้เป็นการศึกษาวิจัยเชิงคุณภาพด้วยการวิจัยเอกสาร จากแนวคิด ทฤษฎี บทบัญญัติของกฎหมาย ความเห็นขององค์กรผู้มีอำนาจวินิจฉัยอุทธรณ์ และคำพิพากษาของศาล รวมทั้งข้อมูลต่าง ๆ จากตำรา บทความทางวิชาการ งานวิจัย หรือวิทยานิพนธ์ และสื่ออิเล็คทรอนิกส์ที่เป็นประโยชน์ต่อการศึกษาค้นคว้าอิสระในครั้งนี้ จากการศึกษาค้นคว้าพบว่า ก.พ.ค. มีสถานะเป็นคณะกรรมการวินิจฉัยข้อพิพาท ซึ่งโดยหลักจะไม่อยู่ในบังคับให้ต้องนำวิธีพิจารณาทางปกครองตามกฎหมายว่าด้วยวิธีปฏิบัติราชการทางปกครองมาใช้ในวิธีพิจารณาของตน แต่อย่างไรก็ตาม เพื่อให้เกิดความเป็นธรรมแก่คู่กรณีในอุทธรณ์ รวมทั้งสอดคล้องกับกฎ ก.พ.ค. ข้อ 5 วรรคสอง ที่กำหนดให้นำกฎหมายว่าด้วยวิธีปฏิบัติราชการทางปกครองมาใช้ในวิธีพิจารณาอุทธรณ์ของ ก.พ.ค. ในกรณีที่กฎหมายว่าด้วยระเบียบข้าราชการพลเรือน หรือกฎ ก.พ.ค. ดังกล่าวมิได้กำหนดเรื่องใดไว้โดยเฉพาะ ดังนั้น จึงสามารถนำหลักการตามกฎหมายวิธีพิจารณาทางปกครองมาใช้ในวิธีพิจารณาอุทธรณ์ของ ก.พ.ค. ได้เท่าที่ไม่ขัดหรือแย้งกับบทบาทหน้าที่ของคณะกรรมการวินิจฉัยข้อพิพาท ดังนี้ 1) หลักความเป็นกลาง 2) หลักการสั่งให้ทุเลาการบังคับตามคำสั่งทางปกครอง 3) หลักการเพิกถอนคำสั่งทางปกครองที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายว่าจะให้มีผลย้อนหลังหรือไม่ย้อนหลังหรือมีผลในอนาคตไปขณะใดขณะหนึ่ง 4) หลักการขอให้พิจารณาใหม่ และ 5) หลักการแจ้งคำสั่งทางปกครองหรือการนัดพิจารณา