การใช้สิทธิต่อต้านโดยสันติวิธีของชนชาวไทยตามรัฐธรรมนูญ

Abstract

วิิทยานิพนธ์ฉบับนี้ทำการศึกษา เพื่อทราบถึงแนวความคิดทางด้านนิติศาสตร์ โดยเฉพาะด้านกฎหมายมหาชน ด้านนิติปรัชญา และแนวคิด ทฤษฎี ในทางรัฐศาสตร์ ที่เกี่ยวข้องกับสิทธิของประชาชนในการปกป้องตนเองจากการปกครองที่ไม่เป็นธรรม รวมถึงเพื่อทราบถึงขอบเขตสิทธิพิทักษ์รัฐธรรมนูญของชนชาวไทย ที่บัญญัติรับรองไว้ในรัฐธรรมนูญฯ ฉบับปัจจุบัน และในอดีต ว่ามีขอบเขตเพียงใด อีกทั้งเพื่อเสนอถึงความเหมาะสมของขอบเขตสิทธิพิทักษ์รัฐธรรมนูญของชนชาวไทยที่มีอยู่ในปัจจุบันว่าควรมีลักษณะเช่นใด การศึกษาวิจัยวิทยานิพนธ์นี้ ใช้วิธีวิจัยในเชิงคุณภาพโดยวิจัยจากเอกสาร เพื่อนำแนวคิดและข้อมูลที่เกี่ยวข้อมานำเสนอในลักษณะพรรณนาและวิเคราะห์ ผลการศึกษาพบว่า บทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย (ฉบับ พ.ศ. 2550) มาตรา 69 เกี่ยวกับสิทธิในการพิทักษ์รัฐธรรมนูญ โดยมีสิทธิต่อต้านโดยสันติวิธีนั้นไม่เพียงพอและเหมาะสม จึงเสนอให้แก้ไขจากเดิมที่รับรองขอบเขตให้ปวงชนชาวไทยพิทักษ์รัฐธรรมนูญได้โดยสันติวิธีเท่านั้น เป็นการรับรองสิทธิโดยไม่จำกัดวิธีการที่จะใช้พิทักษ์ เพียงแต่่วิธีการนั้น ต้องสมควรแก่เหตุและสมควรแก่กรณี