การใช้แบบจำลองโลจิทศึกษาปัจจัยการก่อหนี้เสียของสมาชิกสหกรณ์ออมทรัพย์ทนายความแห่งประเทศไทย จำกัด

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการคือ (1) เพื่อศึกษาและสร้างแบบจำลองโลจิท เพื่อ ทำนายการเกิดหนี้เสียของสมาชิกสหกรณ์ออมทรัพย์ทนายความฯ (2) เพื่อศึกษาถึงปัจจัยทางเศรษฐกิจ และปัจจัยส่วนบุคคลที่คาดว่าจะมีอิทธิพลต่อความเป็นไปได้ในการเกิดหนี้เสียในเงินกู้ประเภทสามัญ และ เงินกู้ฉุกเฉิน ของสหกรณ์ออมทรัพย์ทนายความฯ (3) เพื่อศึกษาเปรียบเทียบปัจจัยที่กำหนดความเป็นไป ได้ในการเกิดหนี้เสียระหว่างเงินกู้ประเภทสามัญ และเงินกู้ประเภทฉุกเฉินของสหกรณ์ออมทรัพย์ ทนายความฯ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ สมาชิกสหกรณ์ออมทรัพย์ทนายความฯ ชึ่งมีจำนวน ประมาณ 1,315 คน สำหรับเครึ่องมือที่ใช้ในการศึกษาและเก็บรวบรวมข้อมูลใช้วิธีการเก็บข้อมูลทุติยภูมิ แล้วนำมาศึกษาปัจจัยที่กำหนดความน่าจะเป็นที่สมาชิกจะก่อให้เกิดหนี้เสียด้วยแบบจำลองโลจิท ผลการวิจัยพบว่า (1) ความน่าจะเป็นในการเกิดหนี้เสียของสมาชิกสหกรณ์ออมทรัพย์ ทนายความฯ ในส่วนของเงินกู้ประเภทสามัญ ตัวแปรที่ศึกษาสามารถร่วมกันอธิบายความน่าจะเป็นใน การเกิดหนี้เสียในเงินกู้สามัญได้ถึง 25.95 เปอร์เซ็นต์ ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 99 เปอร์เซ็นต์ โดยปัจจัย ที่มีอิทธิพลต่อความน่าจะเป็นในการเกิดหนี้เสียในเงินกู้ประเภทสามัญ คือ จำนวนเงินที่อนุมัติให้กู้จำนวน เงินที่ผ่อนชำระ ระยะเวลาการผ่อนชำระ ทุนเรือนหุ้น เพศ สถานที่อยู่ปัจจุบัน และสถานการณ์การทำงาน (2) ความน่าจะเป็นในการเกิดหนี้เสียของสมาชิกสหกรณ์ออมทรัพย์ทนายความฯ ในส่วนของเงินกู้ ประเภทฉุกเฉิน ตัวแปรที่ศึกษาสามารถร่วมกันอธิบายความน่าจะเป็นในการเกิดหนี้เสียในเงินกู้ประเภท ฉุกเฉินได้ถึง 23.33 เปอร์เซ็นต์ ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 99 เปอร์เซ็นต์ โดยปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความ น่าจะเป็นในการเกิดหนี้เสียในเงินกู้ประเภทฉุกเฉิน ประกอบด้วย ทุนเรือนหุ้น สถานภาพ จำนวนบุตรผู้กู้ สถานที่อยู่ปัจจุบัน เพศ สถานการณ์การทำงาน และอาชีพคู่สมรส