มาตรการทางกฎหมายในการควบคุมธุรกิจโรงรับจำนำตามพระราชบัญญัติโรงรับจำนำ พ.ศ. 2505

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาบทบาทและความสำคัญของโรงรับจำนำ แนวคิดเกี่ยวกับการควบคุมธุรกิจโรงรับจำนำ และความเป็นมาของโรงรับจำนำของประเทศไทย และเปรียบเทียบกับประเทศสิงคโปร์ เพื่อหาแนวทางในการปรับปรุงกฎหมายโรงรับจำนำของประเทศไทย ให้ทันสมัยและสอดคล้องกับสภาวะเศรษฐกิจในปัจจุบัน การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้เป็นการศึกษาเชิงคุณภาพ ด้วยการศึกษาข้อมูลจากกฎหมาย หนังสือ ระเบียบ ข้อบังคับ วารสาร บทความ วิทยานิพนธ์ งานวิจัย สื่ออิเล็กทรอนิกส์ และเอกสารทางวิชาการต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องทั้งภาษาไทยและภาษาต่างประเทศ แล้วนำมารวบรวมและวิเคราะห์ เชิงเปรียบเทียบ จากการศึกษา พบว่า พระราชบัญญัติโรงรับจำนำของประเทศไทย มีผลบังคับใช้มานาน จึงทำให้ไม่สอดคล้องกับสภาวะสังคมที่เปลี่ยนแปลงไปในปัจจุบัน ซึ่งทำให้เกิดปัญหาในการบังคับใช้พระราชบัญญัติดังกล่าว เช่น ปัญหาการใช้ธุรกิจโรงรับจำนำเป็นแหล่งฟอกเงิน ปัญหาวงเงินในการรับจำนำ ปัญหาเกี่ยวกับตำแหน่งของเจ้าหน้าที่ของรัฐในการกำกับดูแล ปัญหาเกี่ยวกับอำนาจหน้าที่ของเจ้าพนักงานตรวจโรงรับจำนำ ปัญหาคุณสมบัติของผู้ขอใบอนุญาตในการประกอบธุรกิจโรงรับจำนำ และปัญหาการคุ้มครองผู้มีสิทธิไถ่ถอนจำนำ แต่ไม่มีตั๋วจำนำ (ตั๋วสูญหาย) จากการศึกษา ถึงปัญหาดังกล่าว จึงได้เสนอแนะแนวทางแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นโดยการบัญญัติเพิ่มเติม และแก้ไขกฎหมายว่าด้วยโรงรับจำนำของประเทศไทยโดยยึดถือแนวทางตามกฎหมายว่าด้วยโรงรับจำนำของประเทศสิงคโปร์ เพื่อให้กฎหมายว่าด้วยโรงรับจำนำของประเทศไทย มีความเหมาะสม และสอดคล้องกับสภาพเศรษฐกิจและสังคมที่เปลี่ยนแปลงไปและเกิดความยุติธรรมในการบังคับใช้กฎหมาย