สหภาพแรงงานฝ่ายบริหารในรัฐวิสาหกิจ

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระเรื่อง สหภาพแรงงานฝ่ายบริหารในรัฐวิสาหกิจมีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาแนวคิด ทฤษฎีและวิวัฒนาการของ สหภาพแรงงานฝ่ายบริหารในรัฐวิสาหกิจ เพื่อศึกษา สิทธิ เสรีภาพ ในการรวมตัวกันเป็น สหภาพแรงงานรัฐวิสาหกิจ ตามกฎหมายระหว่างประเทศ และกฎหมายแรงงานของประเทศ มาเลเซีย สิงคโปร์ อินโดนีเซีย และฟิลิปปินส์ ถึงหลักการที่เกี่ยวการจัดตั้งสหภาพแรงงาน และการเป็นสมาชิก เพื่อวิเคราะห์ สิทธิในการจัดตั้งและการเป็นสมาชิกของลูกจ้างฝ่ายบริหารในรัฐวิสาหกิจ ตามพระราชบัญญัติแรงงานรัฐวิสาหกิจสัมพันธ์ พ.ศ. 2543 เปรียบเทียบกฎหมายระหว่างประเทศ และกฎหมายแรงงานของประเทศมาเลเซีย สิงคโปร์ อินโดนีเซีย และฟิลิปปินส์ เพื่อหาแนวทาง ในการแก้ไขปรับปรุง พระราชบัญญัติแรงงานรัฐวิสาหกิจสัมพันธ์ พ.ศ. 2543 ให้ลูกจ้างทั้งหมดในรัฐวิสาหกิจ มีความเท่าเทียมกัน เสมอภาคในการจัดตั้งและเป็นสมาชิกสหภาพแรงงานในรัฐวิสาหกิจสัมพันธ์ต่อไป การค้นคว้าอิสระเรื่องนี้ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการวิจัยเอกสาร จากตำรา บทความ งานวิจัยทางวิชาการ วิทยานิพนธ์ เอกสารที่เกี่ยวข้อง ตัวบทกฎหมาย ทั้งกฎหมายระหว่างประเทศ กฎหมายต่างประเทศ กฎหมายไทย ที่เกี่ยวข้องกับสหภาพแรงงานรัฐวิสาหกิจ รวมทั้งข้อมูลทางอิเล็กทรอนิกส์ ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ เพื่อนำมาวิเคราะห์ให้ได้ ข้อสรุปและข้อเสนอแนะในการปรับปรุงแก้ไข พระราชบัญญัติแรงงานรัฐวิสาหกิจ พ.ศ. 2543 อันเกี่ยวเนื่องกับการจัดตั้งสหภาพแรงงานและการเป็นสมาชิกของสหภาพแรงงานฝ่ายบริหารในรัฐวิสาหกิจต่อไป จากการศึกษาพบว่า พระราชบัญญัติแรงงานรัฐวิสาหกิจสัมพันธ์ พ.ศ. 2543 นั้น มีบทบัญญัติบางประการอันส่งผลต่อการจำกัดสิทธิเสรีภาพของลูกจ้างฝ่ายบริหารในรัฐวิสาหกิจ ทำให้ ไม่สามารถใช้สิทธิในการรวมตัวและดำเนินกิจกรรมในรูปของสหภาพได้ อันแสดงให้เห็นถึงความ ไม่เสมอภาค และความไม่เท่าเทียมกันในทางกฎหมาย ผู้ศึกษาจึงได้เสนอแนวทางในการแก้ปัญหาทางกฎหมาย คือสร้างความชัดเจนในการให้คำนิยาม “ลูกจ้างฝ่ายบริหาร” และให้สิทธิในการรวมตัว ในการจัดตั้งสหภาพแรงงานได้ และควรกำหนดให้รัฐวิสาหกิจแต่ละแห่งสามารถมีสหภาพแรงงานได้มากกว่า 1 สหภาพ