การสังเคราะห์งานวิจัยเกี่ยวกับการพัฒนาทักษะการเขียนภาษาไทย

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาคุณลักษณะงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาทักษะการเขียนภาษาไทย และ (2) สังเคราะห์งานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาทักษะการเขียนภาษาไทย ประชากรที่ใช้ในการวิจัย คือ วิทยานิพนธ์ และการศึกษาค้นคว้าอิสระที่เป็นงานวิจัยเกี่ยวกับการพัฒนาทักษะการเขียนภาษาไทย ระดับบัณฑิตศึกษา ที่ตีพิมพ์ในช่วงปีพุทธศักราช 2551 – 2560 จานวน 132 เล่ม ได้มาโดยการสืบค้นจาก 2 วิธี คือ การสืบค้นจากห้องสมุดของมหาวิทยาลัย และการสืบค้นผ่านระบบเครือข่ายห้องสมุดอุดมศึกษาในประเทศไทย เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาค้นคว้า คือ (1) แบบประเมินคุณภาพงานวิจัย และ (2) แบบสรุปคุณลักษณะของงานวิจัย วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ร้อยละ และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยมีดังนี้ (1) คุณลักษณะของงานวิจัยเกี่ยวกับการพัฒนาทักษะการเขียนภาษาไทย จานวนมากที่สุดจัดทาในปี พ.ศ. 2553 (ร้อยละ 29.54) เป็นงานวิจัยจากมหาวิทยาลัยมหาสารคาม ร้อยละ 15.90 เป็นงานวิจัยเชิงทดลองที่เก็บรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างที่เป็นนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษา ร้อยละ 59.84 ระดับชั้นปีที่พบมากที่สุด คือ ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 และ 4 มีจานวนเท่ากัน คือ ร้อยละ 11.36 เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลมากที่สุด คือ แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ ร้อยละ 80.30 (2) จากการสังเคราะห์งานวิจัยเกี่ยวกับรูปแบบการเรียนการสอน พบว่า รูปแบบการเรียนการสอนที่เน้นการพัฒนาด้านพุทธิพิสัย ส่วนใหญ่ใช้การจัดการเรียนรู้แบบ CIPPA รูปแบบการเรียนการสอนที่เน้นการพัฒนาด้านทักษะพิสัย ส่วนใหญ่ใช้การจัดการเรียนรู้แบบ SYNECTICS และรูปแบบการเรียนการสอนที่เน้นการบูรณาการ ส่วนใหญ่ใช้การจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิค CIRC