การจัดการสวนลำไยและการใช้เชื้อราไตรโคเดอร์มาของเกษตรกรตำบลน้ำแวน อำเภอเชียงคำ จังหวัดพะเยา

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษา (1) สภาพสังคมและเศรษฐกิจของเกษตรกรผู้ปลูกลำไย ตำบลนํ้าแวน อำเภอเชียงคำ จังหวัดพะเยา (2) การจัดการสวนลำไย (3) การใช้เชื้อราไตรโคเดอร์มา ในสวนลำไย (4) ปัญหาและข้อเสนอแนะในการใช้เชื้อราไตรโคเดอร์มาของเกษตรกร ผลการวิจัยพบว่า (1) เกษตรกรส่วนใหญ่เป็นเพศชาย มีอายุเฉลี่ย 48.48 ปี จบการศึกษาชั้นประถมศึกษามากที่สุด มีสมาชิกในครัวเรือนเฉลี่ย 3.61 คน มีแรงงานเกษตรในครัวเรือนเฉลี่ย 2.52 คน พื้นที่ปลูกลำไยเฉลี่ย 4.31 ไร่ มีรายได้เฉลี่ยต่อปีต่อครัวเรือน 200,195.27 บาท เกษตรกรมากกว่าครึ่งเป็นสมาชิกธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร (2) เกษตรกรส่วนใหญ่ตัดแต่งกิ่งลำไย ใช้ปุ๋ยเคมี และสารเคมีในการป้องกันกําจัดโรคแมลงในสวนลำไย ระบบชลประทานไม่ครอบคลุมพื้นที่ปลูกลำไยทั้งหมด (3) เกษตรกรเกือบทั้งหมดใช้เชื้อราไตรโคเดอร์มาในสวนลำไยปีละ 1 ครั้ง โดยใช้ช่วงที่ลำไยติดผลมากที่สุด เกษตรกรมีความรู้ด้านการใช้เชื้อราไตรโคเดอร์มาอยู่ในระดับมาก (4) ปัญหาที่เกษตรกรส่วนใหญ่พบระดับมากคือ ด้านปัจจัยการผลิต ด้านการจัดการ และปัญหาด้านการส่งเสริมการใช้เชื้อราไตรโคเดอร์มา ข้อเสนอแนะคือ ต้องการให้หน่วยงานภาครัฐสนับสนุนเชื้อราไตรโคเดอร์มาและอบรมให้ความรู้เกษตรกรอย่างต่อเนื่อง ด้านการจัดการคือ ภาครัฐให้ความรู้ด้านการลดต้นทุนการผลิต การรวมกลุ่มเพื่อสร้างเครือข่ายการผลิตและการตลาด การผลิตลำไยนอกฤดูเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาผลผลิตลำไยล้นตลาด เทคโนโลยี การตัดแต่งกิ่งลำไย ทำให้กลุ่มเกษตรกรผลิตลำไยที่มีคุณภาพมากยิ่งขึ้น