การใช้ดุลพินิจลงโทษและการกำหนดโทษทางอาญา

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระ เรื่อง การใช้ดุลพินิจลงโทษและการกำหนดโทษทางอาญา มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงแนวคิด ในการนำปรัชญาอาชญาวิทยา ทฤษฎีการลงโทษมาประยุกต์ใช้ ประกอบการกำหนดโทษ เพื่อความเหมาะสมในการลงโทษแก่ผู้กระทำความผิดทางอาญา โดย ทำการศึกษาแนวทางการใช้ดุลพินิจการลงโทษและการกำหนดโทษทางอาญาในต่างประเทศเพื่อเปรียบเทียบกับประเทศไทยแล้วนำมาพิเคราะห์ถึงอุปสรรคและปัญหาหรือข้อบกพร่องในกระบวนการทางอาญา เพื่อค้นหาแนวทางการแก้ไขหรือปรับปรุงปัญหาจากการลงโทษ และการกำหนดโทษของประเทศไทย การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยวิธีการวิจัยทางเอกสารวิชาการ ต่าง ๆ บทความ ตำรา งานวิจัย รวมทั้งศึกษาถึงแนวคิด การใช้ทฤษฎีจากคำพิพากษาในอดีต เกี่ยวกับ การลงโทษ และการใช้ดุลพินิจการกำหนดโทษ เพื่อการสังเคราะห์ในข้อมูลที่ทำการศึกษาแล้วนำมาสู่การแก้ไขปรับปรุง และนำเสนอเพื่อประยุกต์ใช้ในกระบวนการทางอาญา ผลการศึกษาพบว่าการใช้ดุลพินิจการลงโทษยังคงเป็นปัญหาอยู่หลายประการ จึงมีผลต่อการกำหนดโทษอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ เช่น ข้อบกพร่องในปัญหาของกฎหมายอาญา และกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ทั้งปัญหาการใช้ดุลพินิจของศาลตามตัวบทกฎหมาย และปัญหาจากการใช้บัญชีอัตราโทษที่กำหนดขึ้นภายในของแต่ละศาลเอง การปรับใช้ทฤษฎีการลงโทษ ผู้พิพากษา ในการพิจารณาคดีก็ยังเกิดความสับสนในการนำมาใช้ เพราะเหตุว่าไม่มีหลักเกณฑ์ที่ชัดเจน หรือมีการศึกษากันอย่างจริงจังในระบบกระบวนการทางอาญาของเรา ดังนั้น งานวิจัยที่ทำการศึกษานี้ เพื่อนำเสนอในการประยุกต์ การใช้ดุลพินิจลงโทษ และการกำหนดโทษเพื่อให้เกิดความเหมาะสมกับความผิด และต่อผู้กระทำ ความผิดทางอาญาส่งผลต่อสังคมส่วนรวม ทั้งนี้หากศาลใช้ดุลพินิจในการลงโทษที่ไม่เหมาะสม หรือการกำหนดอัตราโทษที่ขาดหลักเกณฑ์-ทฤษฎีที่ชัดเจนแล้ว จะทำให้ กฎหมายขาดความเชื่อถือจากประชาชน เกิดการไม่ยอมรับต่อกระบวนการยุติธรรม อาจเกิดการแก้แค้นกันเอง อันทำให้เกิดความไม่สงบเรียบร้อยขึ้นในสังคม