ความต้องการปูนในการปรับปรุงดินกรดโดยวิธี Buffering Method กับ Lime Incubation Method ในกลุ่มชุดดินที่ 40 ของชุดดินจักราช

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ปริมาณความต้องการปูนที่ใช้ในการปรับปรุงดินกรดโดยวิธี Buffering Method กับ Lime Incubation Method และส่วนต่างของทั้งสองวิธี ในกลุ่มชุดดินที่ 40 ของชุดดินจักราชในจังหวัดนครราชสีมา ชัยภูมิ บุรีรัมย์ และสุรินทร์ (2) ทดลองหาปริมาณปูนที่ใช้ยกระดับ pH ของดินไปที่ระดับ pH ต่างๆ โดยวิธี Lime Incubation Method ผลการวิจัยพบว่า (1) ภาพรวมของ 4 จังหวัด ตัวอย่างที่ศึกษาไม่มีความแตกต่างกัน ปริมาณปูนสำหรับยกระดับ pH ดินกรดให้เป็น 5.5, 6.0, 6.5 และ 6.9 โดยวิธี Buffering Method คือ ที่ความลึก 0-20 เซนติเมตร อยู่ในช่วง 600-2280 กก.CaCO3ไร่ 20-40 และ 40-60 เซนติเมตรใช้ปริมาณปูนเท่ากัน คืออยู่ในช่วง 720-2400 กก.CaCO3ไร่ ปริมาณปูนโดยวิธี Lime Incubation Method ที่ความลึก 0-20 เซนติเมตร อยู่ในช่วง 500-6400 กก.CaCO3ไร่ 20-40 เซนติเมตร อยู่ในช่วง 700-7,200 กก.CaCO3ไร่ และ 40-60 เซนติเมตร อยู่ในช่วง 700-7200 กก.CaCO3ไร่ เมื่อหาส่วนต่างของปริมาณความต้องการปูนของทั้งสองวิธีพบว่า ปริมาณความต้องการปูนที่ได้จากวิธี Buffering Method มีค่าน้อยกว่าวิธี Lime incubation Method (ยกเว้นที่ pH 5.5) ผลต่างของทั้งสองวิธีในการยกระดับ pH ไปที่ 6.0, 6.5 และ 6.9 ได้แก่ ที่ความลึก 0-20 เซนติเมตร อยู่ในช่วง 700- 4120 กก.CaCO3ไร่ 20-40 เซนติเมตร อยู่ในช่วง 780-4800 กก.CaCO3ไร่ และ 40-60 เซนติเมตร อยู่ในช่วง 880-4800 กก.CaCO3ไร่ (2) ผลการทดลองหาปริมาณปูนเพื่อยกระดับ pH พบว่า ทุกทรีตเมนต์มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญยิ่ง โดยทรีตเมนต์ที่ 1-4 ปริมาณปูนเฉลี่ยในการยกระดับ pH ที่ความลึก 0-60 เซนติเมตร ไปที่ 5.5 คือ 1812.5 กก.CaCO3ไร่, pH 6.0 คือ 5900 กก.CaCO3ไร่, pH 6.5 คือ 12050 กก.CaCO3ไร่ และ pH 6.9 คือ 19600 กก.CaCO3ไร่