การยอมรับระบบสารสนเทศเพื่อการจัดการทรัพยากรมนุษย์ : กรณีศึกษาธุรกิจผลิตอาหารสัตว์น้ำ กลุ่มธุรกิจเกษตรอุสาหกรรมและอาหาร เครือเจริญโภคภัณฑ์

Abstract

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยแบบสำรวจที่ใช้แบบสอบถาม โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาสภาพการใช้ (2) เปรียบเทียบการใช้ และ (3) วิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่าง การรับรู้ความง่าย การรับรู้ประโยชน์ เจตคติต่อการใช้ กับการใช้ระบบสารสนเทศเพื่อการจัดการทรัพยากรมนุษย์กลุ่มตัวอย่างเป็นพนักงานธุรกิจอาหารสัตว์น้ำ กลุ่มเกษตรอุตสาหกรรมและอาหารเครือเจริญโภคภัณฑ์ จำนวน 542 คน โดยใช้แบบจำลองการยอมรับเทคโนโลยีของเดวิส เป็นกรอบแนวคิดการวิจัย สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ประกอบด้วย สถิติเชิงพรรณนา การทดสอบค่าที การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และการเปรียบเทียบรายคู่ผลการวิจัยพบว่า (1) พนักงานส่วนใหญ่ใช้ระบบมากกว่า 2 ปีในรอบ 6 เดือนที่ผ่านมาใช้ในการลามากที่สุด 3 - 5 ครั้ง มีการรับรู้ความง่ายของระบบโดยรวมในระดับเห็นด้วยมาก (X = 3.49) การรับรู้ประโยชน์ของระบบโดยรวมในระดับเห็นด้วยมาก (x = 3.73) และเจตคติต่อการใช้ระบบโดยรวมในระดับเห็นด้วยมาก (X =3.73) (2) พนักงานที่มีระดับการศึกษาแตกต่างกันมีการรับรู้ประโยชน์ และเจตคติต่อการใช้ระบบแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 พนักงานที่มีตำแหน่งงานแตกต่างกัน มีการรับรู้ความง่าย การรับรู้ประโยชน์ เจตคติต่อการใช้ระบบ และการใช้ระบบโดยรวมไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (3) การรับรู้ความง่ายการรับรู้ประโยชน์ และเจตคติต่อการใช้ระบบมีความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01