Please use this identifier to cite or link to this item:
https://ir.stou.ac.th/handle/123456789/751| Title: | การใช้สิทธิทางศาลตามมาตรา 28 รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2550 ต่อศาลรัฐธรรมนูญ |
| Other Titles: | Making a legal claim by virtue of section 28 of Thailand Constitution 2550 B.E. to Constitutional Court |
| Authors: | ลาวัณย์ ถนัดศิลปกุล, อาจารย์ที่ปรึกษา รังสิกร อุปพงศ์, อาจารย์ที่ปรึกษา สุรศักดิ์ ธรรมเป็นจิตต์, 2503- มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สำนักบัณฑิตศึกษา |
| Keywords: | มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. แขนงวิชากฎหมายมหาชน -- วิทยานิพนธ์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สาขาวิชานิติศาสตร์ -- วิทยานิพนธ์ รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย ศาลรัฐธรรมนูญ |
| Issue Date: | 2557 |
| Publisher: | มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช |
| Abstract: | การวิจัยเรื่อง การใช้สิทธิทางศาลตามมาตรา 28 รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ.2550 ต่อ ศาลรัฐธรรมนูญมีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษากรณีบุคคลถูกกระทบสิทธิและเสรีภาพที่รัฐธรรมนูญรับรองไว้ บุคคลนั้นจะสามารถยกบทบัญญัติเพื่อใช้สิทธิทางศาลต่อศาลรัฐธรรมนูญ ได้หรือไม่ เพียงใด (2) ศึกษากรณีการเสนอคดีที่มีคําพิพากษาถึงที่สุดแล้ว ขึ้นสู่การพิจารณาของศาลรัฐธรรมนูญ เพื่อตรวจสอบทบทวนตามคําร้องของบุคคลที่กล่าวอ้างว่าคดีของตนถูกกระทบสิทธิและเสรีภาพจากคําพิพากษาอันถึงที่สุดนั้น จะทําได้หรือไม่เพียงใด การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยทางกฎหมาย โดยการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยวิธีการวิจัยเอกสาร ทั้งที่เป็น บทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญกฎหมายอื่นที่เกี่ยวข้องคําวินิจฉัยของศาล รัฐธรรมนูญและคําพิพากษาของศาลต่างๆ ของไทย เปรียบเทียบกับประเทศสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี ฝรั่งเศส อังกฤษและสหรัฐอเมริกา ผลการวิจัยพบว่าบุคคลผู้ถูกกระทบสิทธิและเสรีภาพที่รัฐธรรมนูญรับรองไว้ ไม่อาจยกบทบัญญัติ ตามรัฐธรรมนูญเพื่อใช้สิทธิทางศาลต่อศาลรัฐธรรมนูญได้เนื่องจากยังขาดบทบัญญัติของกฎหมายที่รองรับการ ใช้สิทธิของบุคคลในการเสนอเรื่องต่อศาลรัฐธรรมนูญ คือ ขาดกฎหมายที่กำหนดให้บุคคลที่ถูกกระทบสิทธิ เสรีภาพดังกล่าวเสนอเรื่องให้ศาลรัฐธรรมนูญพิจารณาได้โดยตรงและให้ศาลรัฐธรรมนูญมีอํานาจที่รับพิจารณา เรื่องดังกล่าวได้และกฎหมายวิธีพิจารณาความกำหนดรายละเอียดเกี่ยวกับการใช้สิทธิทางศาลและวิธีพิจารณาคดี ของศาลรัฐธรรมนูญและการเสนอคดีที่มีคําพิพากษาถึงที่สุดแล้ว ขึ้นสู่การพิจารณาของศาลรัฐธรรมนูญเพื่อ ตรวจสอบทบทวนนั้น ยังไม่อาจทําได้ เนื่องจากขาดบทบัญญัติของกฎหมายที่ให้ศาลรัฐธรรมนูญมีเขตอํานาจที่จะตรวจสอบทบทวนคําพิพากษาของศาลอื่นได้ แม้มาตรา 212 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2550 จะให้สิทธิแก่บุคคลผู้ถูกกระทบสิทธิเสรีภาพที่รัฐธรรมนูญรับรอง อาจยื่นคําร้องต่อศาลได้ แต่วัตถุแห่งคดีตาม มาตรา 212 นี้ หมายถึงแต่เฉพาะกรณีที่โต้แย้งว่า บทบัญญัติของกฎหมายที่ใช้บังคับแก่คดีนั้นขัดหรือแย้งต่อรัฐธรรมนูญเท่านั้น จึงมีข้อเสนอแนะเพื่อแก้ปัญหา ประกอบด้วย การแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญ ให้มีบทบัญญัติ รองรับการใช้สิทธิของบุคคลที่ถูกกระทบสิทธิเสรีภาพที่รัฐธรรมนูญรับรองไว้โดยตรงต่อศาลรัฐธรรมนูญ และ ศาลรัฐธรรมนูญมีเขตอํานาจในการรับคดีที่บุคคลถูกกระทบสิทธิเสรีภาพได้ตลอดจนการกำหนดรายละเอียดเกี่ยวกับการใช้สิทธิทางศาลและวิธีพิจารณาคดีของศาลรัฐธรรมนูญในกรณีถูกกระทบสิทธิเสรีภาพที่รัฐธรรมนูญ รับรองทั้งในกรณีที่เป็นผลมาจากคําพิพากษาถึงที่สุดและกรณีอื่นๆ ไว้ในพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยวิธีพิจารณาของศาลรัฐธรรมนูญ |
| Description: | วิทยานิพนธ์ (น.ม. (กฎหมายมหาชน))--มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, 2557 |
| URI: | http://ir.stou.ac.th/handle/123456789/751 |
| Appears in Collections: | Law-Theses |
Files in This Item:
| File | Description | Size | Format | |
|---|---|---|---|---|
| Thesbib151551.pdf | เอกสารฉบับเต็ม | 42.63 MB | Adobe PDF | View/Open |
This item is licensed under a Creative Commons License
