การวิเคราะห์ผลการดำเนินงานของธุรกิจสื่อสารโทรคมนาคมในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย : พ.ศ. 2537-2545

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ (1) ประเมินผลการดำเนินงานของธุรกิจสื่อสารโทรคมนาคม ใน ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย ตั้งแต่ พ.ศ. 2537-2545 (2) ระบุอัตราส่วนทางการเงินที่สำคัญที่ส่งผลต่อความ สำเร็จในการดำเนินงานของธุรกิจสื่อสารโทรคมนาคม และ (3) วิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างอัตราส่วนทางการ เงินกับผลการดำเนินงานของธุรกิจสื่อสารโทรคมนาคม กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ บริษัทที่ดำเนินธุรกิจสื่อสารโทรคมนาคมที่จดทะเบียนในตลาด หลักทรัพย์แห่งประเทศไทย ทั้งก่อนและตั้งแต่่ พ.ศ. 2536 ที่สามรถดำเเนินธุรกิจมาจนถึงปัจจุบันนี้และมีข้อมูล ทางการเงินและการบัญชีครบถ้วน จำนวน 8 บริษัท ข้อมูลที่ใช้ในการศึกษาคือข้อมูลทุติยภูมิ ได้แก่ งบดุล งบ กำไรขาดทุน หมายเหตุประกอบงบการเงิน และเอกสารต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้อง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ อัตราส่วน ทางการเงิน สมการถดถอยแบบตัวแปรเดียว และสมการถดถอยแบบเชิงซ้อน ผลการวิจัยพบว่า ผลการดำเนินงานของบริษัทในธุรกิจสื่อสารโทรคมนาคม ช่วงก่อนเกิดวิกฤต เศรษฐกจิ พ.ศ. 2537-2540 ส่วนใหญ่จะมีสภาพคล่อง มีประสิทธิภาพในการบริหารทรัพย์สินและหนี้สิน รวมทั้งมี ความสามารถในการหารายได้จากการดำเนินงานและจากการลงทุนในสินทรัพย์ สูงกว่าค่าเฉลี่ยของธุรกิจ แต่ช่วง หลังเกิดวิกฤตเศรษฐกิจ พ.ศ. 2541-2545 ทุกบริษัทต้องประสบปัญหาทางเศรษฐกิจ เกิดการขาดสภาพคล่อง และ มีความเสี่ยงทางการเงินสูง มีเพียง 2 บริษัท คือ บริษัท ยูไนเต็ดคอมมูนิเคชั่น อินดัสตรี จำกัด (มหาชน) และบริษัท อินเตอร์แนชั่นเนิลเอนจีเนียริง จำกัด (มหาชน) ที่สามารถปรับตัวได้อย่างรวดเร็วในการแก้ไขปัญหาสภาพคล่อง อัตราส่วนทางการเงินที่มีผลต่อความสำเร็จ ในการดำเนินงาน และมีความสัมพันธ์กับผลการดำเนินงานของบริษัท คือ อัตราการหมุนเวียนของสินทรัพย์รวมอัตราส่วนหนี้สิน อัตราส่วนหนี้สินระยะยาวต่อส่วนของผู้ถือหุ้น อัตรา ส่วนเงินทุนหมุนเวียน และอัตราการหมนุเวียนของสินทรัพย์ถาวรตามลำดับ