มาตรการทางกฏหมายในการควบคุมการใช้สเปรย์พริกไทย

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาถึงแนวคิด ทฤษฎี ทางกฎหมายอาญาและอาชญาวิทยาเกี่ยวกับสิทธิในการป้องกันตัว และหลักการกำหนดอัตราโทษ (2) ศึกษากฎหมายที่เกี่ยวข้องกับสเปรย์พริกไทย เกี่ยวกับการครอบครองและพกพา (3) วิเคราะห์ถึงปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับมาตรการในการครอบครองและควบคุมการพกพาสเปรย์พริกไทย และ (4) เสนอแนะแนวทางในการแก้ไขปัญหาเกี่ยวกับมาตรการในการครอบครองและพกพาสเปรย์พริกไทยที่เหมาะสม และสอดคล้องกับสภาพปัจจุบัน การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยวิธีวิจัยทางเอกสาร จากการศึกษาค้นคว้าตำราทางวิชาการ วารสาร บทความ รายงานการวิจัย ตัวบทกฎหมาย รวมทั้งคาพิพากษาที่เกี่ยวข้อง เพื่อนำข้อมูลที่ทำการศึกษามาวิเคราะห์หาแนวทางที่เหมาะสมในการเสนอแนะแก้ไขปรับปรุงกฎหมาย ผลการศึกษาพบว่า (1) ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยแต่ละฉบับ จะมีการกำหนดในเรื่องของสิทธิและเสรีภาพของประชาชนไว้ โดยประชาชนทุกคนจะมีสิทธิและเสรีภาพในชีวิต ร่างกาย และทรัพย์สินของตนเอง ผู้อื่นไม่สามารถมาละเมิดได้ แต่การจะลงโทษผู้กระทำผิดก็ต้องคำนึงถึงความหนัก-เบาของการกระทำความผิดเป็นสำคัญ (2) การกำหนดความผิดสำหรับการครอบครองสเปรย์พริกไทยถูกกำหนดตามพระราชบัญญัติวัตถุอันตราย พ.ศ. 2535 ที่กำหนดให้สารแคปไซซินที่เป็นส่วนประกอบในสเปรย์พริกไทยเป็นวัตถุอันตรายชนิดที่ 4 ที่ห้ามครอบครองโดยเด็ดขาด จึงทำให้สเปรย์พริกไทยถูกห้ามครอบครองตามกฎหมายดังกล่าวเช่นกัน (3) ปัญหาที่พบจากการศึกษา พบว่าจากข้อเท็จจริงสเปรย์พริกไทยเป็นอุปกรณ์ที่ผลิตขึ้นมาโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อใช้ในการป้องกันตัว และเป็นอุปกรณ์ที่เหมาะสมมากที่สุดสำหรับใช้พกพาในการป้องกันตัว ประกอบกับการออกฤทธิ์ของสเปรย์พริกไทยไม่ส่งผลให้ผู้ที่ได้รับสารถึงแก่ชีวิตหรือบาดเจ็บสาหัสได้ เนื่องจากมีส่วนประกอบของสารแคปไซซินในปริมาณที่ไม่มาก การกำหนดอัตราโทษของการครอบครองสเปรย์พริกไทยที่มีส่วนผสมของสารแคปไซซินเพียงเล็กน้อยและเพื่อใช้สอยส่วนตัวจึงไม่ควรที่จะกำหนดอัตราโทษเทียบเท่ากับการครอบครองวัตถุอันตรายชนิดที่ 4 อีกทั้งบทกำหนดโทษของการใช้สเปรย์พริกไทยในทางที่ไม่ถูกต้อง ก็มีประมวลกฎหมายอาญาที่เป็นบทกฎหมายในการลงโทษแก่ผู้กระทำความผิดที่มีความเหมาะสมและเพียงพออยู่แล้ว และ (4) ผู้วิจัยจึงขอเสนอแนะให้การครอบครองสเปรย์พริกไทยที่เป็นการใช้สอยส่วนบุคคลได้รับการยกเว้นไม่อยู่ในบังคับของวัตถุอันตรายชนิดที่ 4 ตามพระราชบัญญัติวัตถุอันตราย พ.ศ. 2535 และกำหนดหลักเกณฑ์และคุณสมบัติของผู้พกพาและผู้จำหน่าย เพื่อควบคุมให้เกิดความเป็นระเบียบเรียบร้อยในสังคมและเพื่อความปลอดภัยของประชาชนอีกทางหนึ่ง