ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยจูงใจและพฤติกรรมการออกกำลังกายของคนวัยทำงานในพื้นที่เขตปทุมวัน

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยจูงใจที่มีผล ต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายของคนวัยทำงานในพื้นที่เขตปทุมวัน (2) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยจูงใจภายในปัจจัยจูงใจกับภายนอกที่ร่วมกันพยากรณ์พฤติกรรมการออกกำลังกายของคนวัยทำงานในพื้นที่เขตปทุมวัน และ (3) เปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคคลที่มีผลต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายของคนวัยทำงานในพื้นที่เขตปทุมวัน กลุ่มตัวอย่างเป็นคนวัยทำงานที่อาศัย ทำงาน หรือมาออกกำลังกายในพื้นที่เขตปทุมวัน ชายหรือหญิงอายุ 15-59 ปี จำนวน 54,996 คน นำมาสุ่มแบบชั้นภูมิโดยใช้สูตรของยามาเน่ได้ขนาด ตัวอย่าง 400 คน และสุ่มอีกครั้งโดยแบ่งประชากรออกเป็น 4 กลุ่มตามแขวงในเขตปทุมวันแขวงละ 100 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามมีค่าความเที่ยง .89 ประกอบด้วย 3 ส่วนคือ (1) ข้อมูลทั่วไป (2) ปัจจัยจูงใจภายในและปัจจัยจูงใจภายนอก และ (3) พฤติกรรมการออกกำลังกายสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การหาค่าสหสัมพันธ์ และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ ทดสอบสมมติฐานที่ระดับความมีนัยสำคัญ .05 ผลการศึกษาพบว่า (1) ปัจจัยจูงใจภายใน ปัจจัยจูงใจภายนอกมีผลต่อพฤติกรรม การออกกำลังกายของคนวัยทำงานในพื้นที่เขตปทุมวันแตกต่างกัน (2) ตัวแปรอิสระทั้งสี่ (Xp x2, Zj,Z2) ร่วมกันมีผลต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายตามความบ่อย ความหนัก ความนาน และชนิด (¥1, ¥2, ¥3, ¥4) ของคนวัยทำงานในเขตพื้นที่ปทุมวัน และ (3) ปัจจัยส่วนบุคคลจำแนกตามเพศ อายุ สถานภาพสมรส ระดับการศึกษาสูงสุดอาชีพ และอาชีพเสริมไม่ส่งผลต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายของคนวัยทำงานเขตพื้นที่ปทุมวัน ยกเว้นอายุและอาชีพเสริมส่งผลต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายด้านชนิด กล่าวคืออายุและอาชีพเสริมมีผลต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายด้านการเลือกชนิดการออกกำลังกาย