ปัญหาและแนวทางแก้ไขการลาออกจากราชการของนักบินกองทัพอากาศ

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาปัญหาการลาออกจากราชการของนักบินกองทัพอากาศ (2) เสนอแนวทางการแก้ไขปัญหาการลาออกของนักบินกองทัพอากาศ ประชากรที่ศึกษา คือ นักบินกองทัพอากาศที่ลาออกจากราชการระหว่าง ปี 2547 - 2554 รวมทั้งสิ้น 240 คน กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรของทาโร่ยาเน่ได้จำนวน 150 คน ใช้การสุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม และการสัมภาษณ์ การวิเคราะห์ ข้อมูลใช้วิธีการทางสถิติ ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัย พบว่า (1) ปัญหาสำคัญที่ทำให้นักบินกองทัพอากาศลาออกจากราชการ คือ ปัญหาด้านสังคมและเศรษฐกิจในด้านความไม่แน่ใจในตำแหน่งหน้าที่การงานในอนาคต ในระบบ สวัสดิการที่กองทัพอากาศจัดให้ ในระบบการพิจารณาตำแหน่ง และปัญหาด้านค่าตอบแทนที่ไม่เพียงพอต่อการดำรงชีวิตประจำวันที่ต้องการความสะดวกสบายมากขึ้น (2) แนวทางแก้ไขปัญหาการลาออกของนักบินกองทัพอากาศที่สำคัญคือ ควรเพิ่มรายได้ประจำให้แก่นักบิน โดยพิจารณา เพิ่มเงินพิเศษค่าชั่วโมงบินหรือรายได้รวมต่อเดือนให้ใกล้เคียงกับนักบินสายการบินพาณิชย์ พิจารณาการเลื่อนขั้นเลื่อนตำแหน่งด้วยความเป็นธรรมและ ตามความสามารถของบุคคลเป็นหลัก ส่งเสริมผู้มีความรู้ความสามารถให้ได้รับการพิจารณาตำแหน่งที่ดี ควรมีการวางแผนการ เจริญก้าวหน้าในหน้าที่ การงานของเหล่านักบิน และควรเพิ่มสวัสดิการให้แก่ข้าราชการโดยเฉพาะที่พักอาศัยที่ดี ทันสมัย และมีคุณภาพ