พฤติกรรมการซื้อทองรูปพรรณของผู้บริโภคในเขตลาดกระบังกรุงเทพมหานคร

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) พฤติกรรมการซื้อทองรูปพรรณของผู้บริไภค ในเขตลาลกระบัง กรุงเทพมหานคร (2) ปัจจัยการคลาคที่มีความสำคัญต่อพฤติกรรมการซื้อ ทองรูปพรรณ วิธีคำเนินการวิยครั้งนี้ ศึกษากับกลุ่มตัวอย่างที่เป็นผู้บริโภคซึ่งเป็นผู้ซื้อทองรูปพรรณ ทั้งเพศชาย และเพศหญิง มีอายุ 20 ปีขึ้นไป และพักอาศัยอยู่ในเขตลาลกระบัง กรุงเทพมหานคร จำนวน 150 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามเกี่ยวกับพฤติกรรมการซื้อทองรูปพรรณ โดยวิธีการเถือก ตัวอย่างแบบบังเอิญ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การแจกแจงความถี่เป็นค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า (1) พฤติกรรมการซื้อทองรูปพรรณของผู้บริโภคในเขตลาคกระบัง กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง มีอายุระหว่าง 40 - 49 ปี สมรสแล้ว มีร้ายได้ต่ำกว่า 10,000 บาท ต่อเดือน การศึกษาระดับต่ำกว่าปริญญาตรี และมีอาชีพค้าขาย (2) ปัจจัยการตลาดที่มีความสำคัญ ต่อพฤติกรรมการซื้อทองรูปพรรณ พบว่าประเภทของทองรูปพรรณที่ซื้อ คือ สร้อยคอ สร้อยข้อมือ แหวน โดยเป็นการซื้อขึ้นใหม่ นิยมที่จะซื้อตามร้านค้าทองคำทั่วๆไป และซื้อเป็นเครื่องประคับเพื่อใส่ เอง ส่วนโอกาสในการซื้อส่วนใหญ่แล้วไม่แน่นอน คือ มีเงินก็จะซื้อโคยจะพิจาร ณาที่เปอร์เซ็นต์ทองที่ ได้มาตร ฐาน ราคนหมะสมกับคุณภาพแถะราคาไม่สูงกว่าร้านอื่นในมาตรฐานเดียวกัน การส่งเสริม การตลาดที่ผู้บริไภคสนใจมากที่สุด คือ การประชาสัมพันธ์ข่าวสารที่ดีของร้านค้าทองคำอย่างต่อเนื่อง