การพัฒนาตัวชี้วัดคุณภาพการเป็นสถาบันอุดมศึกษาเพื่อการพัฒนาท้องถิ่นของมหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์

Abstract

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและตรวจสอบคุณภาพของตัวชี้วัดคุณภาพ การเป็นสถาบันอุดมศึกษาเพื่อการพัฒนาท้องถิ่นของมหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ผู้บริหาร คณาจารย์ในมหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์ จำนวน 218 คน และประชาชนที่อยู่ในเขตพื้นที่บริการของมหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์ จำนวน 407 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลได้แก่ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ การวิเคราะห์องค์ประกอบ และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า 1) ตัวชี้วัดคุณภาพการเป็นสถาบันอุดมศึกษาเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น ของมหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์ มีจำนวน 74 ตัว ครอบคลุมองค์ประกอบหลัก 8 ด้าน ได้แก่ ด้านการจัดการศึกษาเพื่อท้องถิ่น มีตัวชี้วัดจำนวน 15 ตัว ด้านการวิจัยเพื่อท้องถิ่น มีตัวชี้วัดจำนวน 11 ตัว ด้านการบริการทางวิชาการแก่ท้องถิ่น มีตัวชี้วัดจำนวน 8 ตัว ด้านการปรับปรุง ถ่ายทอด และพัฒนาเทคโนโลยีเพื่อท้องถิ่น มีตัวชี้วัด จำนวน 5 ตัว ด้านการทะนุบารุงศิลปะ วัฒนธรรม และภูมิปัญญาท้องถิ่น มีตัวชี้วัดจำนวน 7 ตัว ด้านการผลิตบัณฑิตและพัฒนาครู มีตัวชี้วัดจำนวน 11 ตัว ด้านการบริหารจัดการ มีตัวชี้วัดจำนวน 11 ตัว และด้านการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมของท้องถิ่น มีตัวชี้วัดจำนวน 6 ตัว และ 2) การตรวจสอบคุณภาพของตัวชี้วัดคุณภาพการเป็นสถาบันอุดมศึกษาเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น ของมหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์ พบว่า มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์และมีคุณภาพตามเกณฑ์