ผลของการปรึกษาแบบกลุ่มตามแนวคิดทฤษฎีผู้รับการปรึกษาเป็นศูนย์กลางเพื่อลดความเครียดของนักศึกษาผู้ช่วยพยาบาลโรงเรียนผู้ช่วยพยาบาลคณะเวชศาสตร์เขตร้อน มหาวิทยาลัยมหิดล

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) เปรียบเทียบระดับการลดความเครียดของนักศึกษาผู้ช่วยพยาบาลก่อนและหลังการปรึกษาแบบกลุ่มตามแนวคิดทฤษฎีผู้รับการปรึกษาเป็นศูนย์กลาง และ (2) เปรียบเทียบระดับการลดความเครียดของนักศึกษาผู้ช่วยพยาบาลระยะหลังการทดลองกับระยะติดตามผล กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาผู้ช่วยพยาบาลโรงเรียนผู้ช่วยพยาบาล คณะเวชศาสตร์เขต ร้อน มหาวิทยาลัยมหิดล ในปีการศึกษา 2559 ที่มีระดับความเครียดสูงจำนวน 10 คน ซึ่งได้มาจากการสุ่มอย่างง่าย ได้เข้าร่วมรับการปรึกษาแบบกลุ่มตามแนวคิดทฤษฎีผู้รับการปรึกษาเป็นศูนย์กลาง เพื่อลดความเครียดของนักศึกษาผู้ช่วยพยาบาล จำนวน 7 ครั้ง เครื่องมือที่ใช้ไนการวิจัย ได้แก่ โปรแกรมการปรึกษาแบบกลุ่มตามแนวคิดทฤษฎีผู้รับการปรึกษาเป็นศูนย์กลาง และแบบวัดความเครียด สถิติที่ใช้ไนการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และการทดสอบ เครื่องหมายการจัดอันดับแบบวิลคอกชัน ผลการวิจัยปรากฏว่า (1) นักศึกษาผู้ช่วยพยาบาลที่ได้รับการปรึกษาแบบกลุ่มตามแนวคิดทฤษฎีผู้รับการปรึกษาเป็นศูนย์กลางมีความเครียดลดลงอย่างมีค่านัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ (2) เมื่อเปรียบเทียบระดับการลดความเครียดหลังการทดลอง และในระยะติดตามผลมีค่าการลดระดับความเครียดไม่แตกต่างกัน