การวิเคราะห์ประสิทธิภาพการวางแผนเชิงกลยุทธ์ของอุตสาหกรรมเครื่องประดับ : กรณีศึกษาบริษัทแพรนด้า จิวเวลรี่ จำกัด (มหาชน)

Abstract

การศึกษาในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาประสิทธิภาพการวางแผนเชิงกลยุทธ์ ของบมจ.แพรนค้า จิวเวลรี่ (2) เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยภายนอกและปังจัยภายในที่มีผลต่อการคำเนิน ธุรกิจของบมจ.แพรนค้า จิวเวลรี่ ข้อมูลที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้เป็นข้อมูลทุติยภูมิ ซึ่งรวบรวมจาก หนังสือ ตำรา รายงาน การศึกษาค้นคว้าอิสระ บทความ และข้อมูลจาก กหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เช่น ตลาดหลักทรัพย์แห่ง ประเทศไทย สถาบันวิจัยและพัฒนาอัญมณีและเครื่องประดับแห่งชาติ(องค์การมหาชน) โดยนำ ข้อมูลมาทำการวิเคราะห์เชิงพรรณา และวิเคราะห์อัตราส่วนทางการเงิน ผลการศึกษาพบว่า(1) บมจ. แพ รนค้า จิวเวลรี่ ยังขาดประสิทธิภาพในการวางแผน เชิงกลยุทธ์ เนื่องจากประสบปัญหาค้านความสามารถในการทำกำไรและสภาพคล่องที่ลดลงอย่าง ต่อเนื่อง (2) ปังจัยภายนอกและปัจัยภายในที่มีผลต่อการคำเนินธุรกิงของ บมจ.แพรนด้า จิวเวลรี่ คือ การเ แข่งขันในอุตสาหกร รมที่รุนแรง และคู่แข่งมีศักยภาพในการแข่งขันเพิ่มมากขึ้น แต่จากการ ที่บมจ.แพรนค้า งิวเวลรี่ ได้ดำเนินธุรกิจมาอย่างยาวนาน ทำให้ยังมีจุคแข็งที่สำคัญและเหนือกว่า คู่แข่ง กลยุทธ์ระดับองค์กรที่เหมาะสมคือ กลยุทธิ์การอยู่คงที่ เพื่อการรักษาสถานภาพ และประคอง ธุรกิจ ควบคู่กับการใช้กลยุทธ์ระดับธุรกิจ ในการสร้างความเตกต่าง และมุ่งเน้นในสิ่งที่ตนเองถนัด หรือได้เปรียบ ส่วนกลยุทธ์ระดับหน้าที่จะเน้นที่การใช้งานฝีมือ มาสร้างคุณค่าและทำตลาดด้วยตรา สินค้าของตนเอง เพื่อเป็นการเสริมสร้างความเข้มแข็งให้ธุรกิจ นำไปสู่ความสามารถและความ ได้เปรียบทางแข่งขันที่ยั่งยืน