ความผูกพันต่อองค์การของบุคลากรกรมเจรจาการค้าระหว่างประเทศ

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาระดับความผูกพันต่อองค์การของบุคลากร กรมเจรจาการค้าระหว่างประเทศ (2) เปรียบเทียบความผูกพันต่อองค์การของบุคลากรกรมเจรจา การค้าระหว่างประเทศ จําแนกตามคุณลักษณะส่วนบุคคล (3) เสนอแนะแนวทางการเสริมสร้าง ความผูกพันต่อองค์การของบุคลากรกรมเจรจาการค้าระหวางประเทศ การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสํารวจ ประชากรที่ใช้ในการศึกษาคือ บุคลากรของกรม เจรจาการค้าระหว่างประเทศ จํานวน 243 คน กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างได้จํานวนทั้งสิ้น 152 คน ตามสูตรทาโร ยามาเน่โดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่าง แบบชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสอบถาม ซึ่งมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.98 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าเฉลี่ยเลขคณิต การทดสอบค่าที การทดสอบความ แปรปรวนแบบทางเดียวและการทดสอบความแตกต่างเป็นรายคู่ด้วยวิธีผลต่างนัยสําคัญทางสถิติ ผลการศึกษาพบว่า (1) ความผูกพันต่อองค์การของบุคลากรกรมเจรจาการค้าระหว่าง ประเทศโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก (2) บุคลากรกรมเจรจาการค้าระหว่างประเทศที่ มี เพศ สถานภาพสมรส ระดับการศึกษา ระดับรายได้ต่อเดือน ระยะเวลาในการปฏิบัติงานที่กรมเจรจา การค้าระหว่างประเทศ และตําแหน่งงาน ที่แตกต่างกัน มีความผูกพันต่อองค์การไม่แตกต่างกัน ส่วนบุคลากรกรมเจรจาการค้าระหว่างประเทศที่มีอายุแตกต่างกัน มีความผูกพันต่อองค์การแตกต่าง กันอย่าง มีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และ (3) แนวทางการเสริมสร้างความผูกพันต่อองค์การ ของบุคลากรกรมเจรจาการค้าระหว่างประเทศคือ ผู้บริหารควรเร่งดําเนินการให้บุคลากรมีความ ภาคภูมิใจที่เป็นส่วนหนึ่งขอองค์การ เนื่องจากบุคลากรมีความผูกพันต่อองค์การในด้านนี้น้อยที่สุด โดยการเปิดโอกาสให้บุคลากรมีอิสระในการคิดและแสดงความรู้ความสามารถได้อย่างเต็มที่ เพื่อสร้างคุณค่าให้กับตนเอง และควรกระจายงานที่สําคัญให้ทุกคนเท่าเทียมกันเพื่อความรู้สึกถึง การเป็นส่วนหนึ่งขององค์กร