ศักยภาพขององค์การตามแนวทางองค์การแห่งการเรียนรู้ : กรณีศึกษา สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดบึงกาฬ

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษา (1) ปัจจัยส่วนบุคคลและระดับความคิดเห็นต่อการปฏิบัติจริงที่มีต่อศักยภาพขององค์การ ตามแนวทางองค์การแห่งการเรียนรู้ ของข้าราชการสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดบึงกาฬ (2) ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลและระดับความคิดเห็นต่อการปฏิบัติจริ งที่มีต่อศักยภาพขององค์การ ตามแนวทางองค์การแห่งการเรียนรู้ของ ข้าราชการสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดบึงกาฬ กลุ่มตัวอยางที่ศึกษาคือ ข้าราชการของสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดบึงกาฬ ่ อำเภอเมืองบึงกาฬ จังหวัดบึงกาฬ จำนวน 86คน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล และวิเคราะห์ข้อมูล โดยใช้โปรแกรมทางสถิติ ซึ่งกำหนดระดับความเชื่อมั่นที่ระดับ 0.95 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบไคสแควร์ ผลการศึกษาพบวา ( ่ 1) กลุ่มตัวอยางส ่ ่วนใหญ่เป็ นเพศหญิงคิดเป็ นร้อยละ 69.77อายุของ กลุ่มตัวอยางส ่ ่วนใหญ่ คือกลุ่มต ่ากวา ่ 30 ปี จบการศึกษาระดับปริญญาตรี มีอายุราชการต่ำกว่า 6 ปี และมีระดับตำแหน่งคือข้าราชการ สำหรับระดับความคิดเห็นที่มีต่อศักยภาพขององค์การตามแนวทาง องค์การแห่งการเรียนรู้ พบวากลุ่มตัวอยางมีระดับความคิดเห็นในภาพรวมอยู่ในระดับสูง สำหรับระดับความคิดเห็นต่อการปฏิบัติจริงที่มีต่อศักยภาพขององค์การตามแนวทางองค์การแห่งการเรียนรู้รายด้าน พบวา ด้านพลวัต แห่งการเรียนรู้ ด้านการใช้เทคโนโลยี อยูในระดับสูง ด้านการให้อำนาจและสร้างความสามารถให้กบบุคคล ด้านการบริหารความรู้ และด้านการปรับเปลี่ยนองค์การ อยู่ในระดับปานกลาง (2) ปัจจัยส่วนบุคคลด้าน เพศ อายุ ระดับการศึกษา และระดับตำแหน่ง มีความสัมพันธ์กับระดับความคิดเห็นต่อการปฏิบัติจริงที่มีต่อศักยภาพขององค์การตามแนวทางองค์การแห่งการเรียนรู้