ปัญหาการบังคับใช้มาตรการพิเศษแทนการดำเนินคดีอาญากับเด็กที่กระทำความผิดซ้ำ

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาแนวคิดและวิวัฒนาการในการคุ้มครองสิทธิของเด็กของต่างประเทศและประเทศไทย (2) ศึกษาหลักเกณฑ์ของกฎหมายที่เกี่ยวกับการแก้ไขฟื้นฟูเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิดซํ้า (3) ศึกษาและเสนอแนะแนวทางในการแก้ไข ปัญหาเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิดซํ้าภายหลังการเข้าสู่มาตรการพิเศษแทนการดำเนินคดีอาญา การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้ เป็นการศึกษาวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการศึกษาค้นคว้าและเก็บ รวบรวมข้อมูลจากเอกสารทางวิชาการ วารสาร วิทยานิพนธ์ ข้อมูลทางสื่อสารสนเทศต่าง ๆ ผลการศึกษาพบว่า (1) ประเทศไทยและต่างประเทศมีแนวคิดเป็นไปในแนวทางเดียวกัน คือ มุ่งเน้นการคุ้มครองสิทธิเสรีภาพและสวัสดิภาพของเด็กและเยาวชนเป็นสำคัญ (2) หลักเกณฑ์การดำเนินกระบวนพิจารณาคดีที่เกี่ยวกับเด็กและเยาวชนพิเศษแตกต่างจากคดีธรรมดาทั่วไป มีการแก้ไขเพิ่มเติมทฤษฎีการลงโทษเพื่อแก้ไขฟื้นฟูไว้ในพระราชบัญญัติศาล เยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ .ศ. 2553 หมวดที่ 7 มาตรา 86 ถึง มาตรา 94 (3) ในระหว่างปี พ.ศ. 2552-2557 มีเด็กกระทำความผิดรวมทั้งสิ้นประมาณ 232,496 คน เด็กที่กระทำผิดซํ้ามีจำนวนประมาณ 36,490 คน ส่วนใหญ่กระทำความผิดเกี่ยวกับทรัพย์และยาเสพติดให้โทษ ข้อเสนอแนะ ได้แก่ ควรมีมาตรการและบทลงโทษที่ทำให้เด็กและเยาวชนที่ถุกลงโทษ มีความเกรงกลัว เข็ดหลาบ ไม่กล้ากระทำผิดซํ้าขื้นอีก ควรมีการคัดกรองเด็กที่มีพฤติกรรมที่เห็นว่า สามารถกลับตนเป็นคนดีได้ และควรมีหลักเกณฑ์ที่สามารถกำหนดขอบเขตของเด็กที่กระทำ ความผิดให้เป็นบรรทัดฐานในการควบคุมจำนวนเด็กหรือเยาวชนซึ่งอยู่ในวัยเสี่ยงต่อการกระทำ ความผิดซํ้า ไม่ให้กลับไปกระทำความผิดอีก