ความผูกพันต่อองค์การของบุคลากรโรงเรียนเทพศิรินทร์

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาระดับความผูกพันต่อองค์การของบุคลากรโรงเรียนเทพศิรินทร์ (2 ศึกษาปัจจัยด้านองค์การ ที่มีความสัมพันธ์กับความผูกพันต่อองค์การของบุคลากรโรงเรียนเทพศิรินทร์ และ(3) เปรียบเทียบความผูกพันต่อองค์การของบุคลากร โรงเรียนเทพศิรินทร์ จำแนกตามลักษณะส่วนบุคคลการศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ประชากรในการศึกษาเป็นบุคลากรโรงเรียนเทพศิรินทร์ จำนวน 120 คน กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างด้วยการคำนวณ โดยใช้สูตรของทาโร่ ยามาเน่ได้กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 93 คน ซึ่งใช้วิธี สุ่มตัวอย่างอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาเป็นแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบื่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ การทดสอบค่าที การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และการทดสอบ ผลต่างนัยสำคัญน้อยที่สุดผลการศึกษาพบว่า (1) บุคลากรโรงเรียนเทพศิรินทร์ มีความผูกพันต่อองค์การทั้งโดยรวมและราชค้านอยู่ในระดับมากที่สุด (2 ปัจจัยค้านองค์การทุกค้านมีความสัมพันธ์กับความผูกพันต่อองค์การอย่างมีนัขสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยเรียงลำดับจากสูงไปต่ำคือ ค้านโอกาสความก้าวหน้า ด้านภาวะผู้นำ ด้านสิ่งแวดล้อม ด้านการจัดการ และด้านลักษณะงานที่รับผิดชอบ และ(3) บุคลากรโรงเรียนเทพศิรินทร์ที่มีอายุแตกต่งกัน มีความผูกพันต่อองค์การแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ส่วนบุคลากรที่มีสถานภาพระดับการศึกษาอันดับขั้นตำแหน่งรายได้ต่อเดือน และระยะเวลาปฏิบัติงานที่แตกต่างกัน มีความผูกพันต่อองค์การไม่แตกต่างกัน