ปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาพนักงานตามค่านิยมหลักองค์การของบริษัท สุราบางยี่ขัน จำกัด

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาระดับของปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาพนักงานตามค่านิยมหลักองค์การของ บริษัท สุราบางยี่ขัน จำกัด (2) ศึกษาการใช้ค่านิยมหลักองค์การในการกำกับการดำเนินงานของพนักงาน บริษัท สุราบางยี่ขัน จำกัด (3) เปรียบเทียบการใช้ค่านิยมหลักองค์การในการกำกับการดำเนินงานของพนักงานบริษัท สุราบางยี่ขัน จำกัด โดยจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล และ (4) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาพนักงานตามค่านิยมหลักองค์การของ บริษัท สุราบางยี่ขัน จำกัด กับการใช้ค่านิยมหลักองค์การในการกำกับการดำเนินงานของพนักงานประชากรสำหรับการศึกษาในครั้งนี้ได้แก่พนักงานของบริษัทสุราบางยี่ขัน จำกัด จำนวนทั้งสิ้น 659 คน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาคือ ตัวแทนของพนักงานของบริษัทสุราบางยี่ขัน จำกัด กำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างโดยการใช้สูตรของทาโร ยามาน่ ที่ระดับความเชื่อมั่นร้อยละ 95 ใช้วิธีสุ่มตัวอย่างแบบแบบเจาะจงได้ขนาดกลุ่มตัวอย่าง 249 คน และเพื่อกวามกระจ่างและชัดเจน ในการเก็บข้อมูล ผู้ศึกษาเลือกเก็บข้อมูลจากกลุ่มด้วอย่างจำนวนทั้งสิ้น 400 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล คือ สถิติเชิงพรรณนาได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ สถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ ทดสอบค่าที การวิเคราะห์ ความแปรปรวนทางเดียวและค่าสัมประสิทธิสหสัมพันธ์เพียร์สันผลการศึกษาพบว่า (1) พนักงานมีระดับของปัจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาพนักงานตามค่านิยมหลักองค์การของ บริษัท สุราบางยี่ขัน จำกัด ภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง โดยด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดคือความผูกพันต่อองค์การ (2) ค่านิยมหลักองค์การในการกำกับการดำเนินงานของพนักงาน บริษัท สุราบางยี่ขัน จำกัด ภาพรวม อยู่ในระดับมาก โดยด้านที่มีค่าเฉสี่ยสูงสุดคือความมุ่งมั่นทั้งกายใจ (3) ผลการเปรียบเทียบการใช้ค่านิยมหลักองค์การในการกำกับการดำเนินงานของพนักงานจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ อายุ สถานภาพครอบครัว ระดับงานในหน้าที่ หน่วยงานที่สังกัด ประสบการณ์ทำงาน และรายได้ จากการศึกษา พบว่ามีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และ (4) ผลการทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างระดับของปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาพนักงานตามค่านิยมหลักองค์การกับการใช้ค่านิยมหลักองค์การในการกำกับการดำเนินงานของพนักงาน พบว่า มีความสัมพันธ์เชิงบวกอยู่ในระดับปานกลางอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01