ความคิดเห็นของพนักงานต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของฝ่ายช่างบริษัทการบินไทย จำกัด (มหาชน)

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาระดับความคิดเห็นของพนักงานต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของ ฝ่ายช่าง บริษัท การบินไทย จำกัด(มหาชน) (2) เปรียบเทียบความคิดเห็นของพนักงานต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของฝ่ายช่าง บริษัท การบินไทย จำกัด(มหาชน) จำแนกตามคุณลักษณะส่วนบุคคลการศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ประชากรที่ใช้ในการศึกษาคือ พนักงานซ่อมบำรุงอากาศยาน ณ ลานจอด ฝ่ายช่าง บริษัท การบินไทย จำกัด(มหาชน) จำนวน 660 คน กำหนด ขนาดกลุ่มตัวอย่างได้จำนวนทั้งสิ้น 249 คน ตามสูตรของ ทาโร่ ยามาเน่ โดยใช้วิธีสุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลคือ แบบสอบถาม โดยมีค่าความเชื่อมั่น 0.918 สถิติ ที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเยี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบความแปรปรวนทางเดียว และการทดสอบความแตกต่างเป็นรายคู่ด้วยวิธีผลต่างนัยสำคัญทางสถิติผลการศึกษาพบว่า (1) ระดับความคิดเห็นของพนักงานต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของฝ่ายช่าง บริษัท การบินไทย จำกัด(มหาชน) โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายด้านอยู่ในระดับมาก 3 ด้าน โดยเรียงลำดับดังนี้ ด้านรูปแบบทางความคิด ด้านการคิดอย่างเป็นระบบ และด้านความรอบรู้ของบุคคล ส่วนด้านการเรียนรู้ของทีม และด้านการแบ่งปันวิสัยทัศน์อยู่ในระดับปานกลาง (2) พนักงานฝ่ายช่าง บริษัท การบินไทย จำกัด(มหาชน) ที่มีสถานภาพ อายุ ระดับการศึกษา ประสบการณ์การทำงาน ระดับรายได้ และตำแหน่งที่แตกต่างกัน มีความเห็นต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05