การส่งเสริมการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ของเกษตรกรในอำเภอร้องกวาง จังหวัดแพร่

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ข้อมูลทั่วไปและสภาพการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ของเกษตรกร 2) การปฏิบัติตามการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดีของเกษตรกร 3) ปัญหาและข้อเสนอแนะการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ของเกษตรกร 4) การได้รับและความต้องการการส่งเสริมการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ของเกษตรกร และ 5) วิเคราะห์แนวทางการส่งเสริมการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ของเกษตรกร ประชากรที่ศึกษา คือ เกษตรกรผู้ปลูกข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ในพื้นที่อำเภอร้องกวาง จำนวน 4,445 ราย กำหนดขนาดตัวอย่างโดยใช้สูตรของ ทาโร ยามาเน ที่ระดับความคลาดเคลื่อน 0.07 ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 195 ราย สุ่มตัวอย่างแบบง่าย เครื่องมือที่ใช้คือ แบบสัมภาษณ์ สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าสูงสุด ค่าต่ำสุด ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์สหสัมพันธ์ และการทดสอบค่าที ผลการวิจัย พบว่า 1) เกษตรกรส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง มีอายุเฉลี่ย 54.91 ปี มีต้นทุนการปลูกและการดูแลรักษาเฉลี่ย 4,595.85 บาท/ไร่ 2) เกษตรกรมีการปฏิบัติตามการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดีในระดับมาก 5 ประเด็น คือ แหล่งน้ำ พื้นที่ปลูก การใช้วัตถุอันตรายทางการเกษตร การจัดการคุณภาพก่อนการเก็บเกี่ยว และสุขลักษณะส่วนบุคคล 3) ปัญหาที่เกษตรกรพบ คือ เมล็ดพันธุ์มีราคาแพง ค่าจ้างแรงงานสูง และราคาผลผลิตตกต่ำ เสนอแนะให้หน่วยงานราชการหรือเอกชนมีการสนับสนุนให้เกษตรกรผลิตเมล็ดพันธุ์ข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ได้เองเพื่อลดต้นทุน 4) การได้รับความรู้ของเกษตรกรอยู่ในระดับน้อย และ มีความต้องการความรู้ในระดับมากเมื่อเปรียบเทียบระหว่างการได้รับความรู้และความต้องการความรู้พบว่า มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 ทุกประเด็นโดยเกษตรกรต้องการช่องทางการส่งเสริมผ่านสื่อบุคคล ร่วมกับการศึกษาดูงานและฝึกปฏิบัติ 5) แนวทางในการส่งเสริมคือ ให้เกษตรกรในพื้นที่รวมกลุ่มเป็นกลุ่มแปลงใหญ่เพื่อส่งเสริมการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ตามการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดี