การใช้สารสนเทศของนักอุตุนิยมวิทยา กรมอุตุนิยมวิทยากระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาการใช้สารสนเทศของนักอุตุนิยมวิทยาด้านการบริหาร จัดการ ด้านพยากรณ์อากาศ ด้านพัฒนาอุตุนิยมวิทยา ด้านอุตุนิยมวิทยาการบิน ด้านตรวจและเฝ้าระวังสภาวะ อากาศและด้านเฝ้าระวังแผ่นดินไหว (2) เปรียบเทียบการใช้สารสนเทศด้านการบริหารจัดการจำแนกตามภารกิจ ความรับผิดชอบและประสบการณ์ และ (3) ศึกษาปัญหาและอุปสรรคที่เกิดขึ้นในการใช้สารสนเทศ ประชากรที่ใช้ในการศึกษา คือ นักอุตุนิยมวิทยาของกรมอุตุนิยมวิทยา จำนวน 122 คน และ ผู้อำนวยการสำนัก 5 สำนัก จำนวน 5 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ซึ่งใช้เก็บ รวบรวมข้อมูลการใช้สารสนเทศเฉพาะผู้บริหาร สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว ส่วนแบบสัมภาษณ์ใช้การวิเคราะห์ เนี้อหา ผลการวิจัยพบว่า (1) นักอุตุนิยมวิทยามีการใช้สารสนเทศด้านการบริหารจัดการโดยรวมอยู่ใน ระดับปานกลาง เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่ามีการใช้สารสนเทศโดยรวมอยู่ในระดับมาก ได้แก่ ต้าน อุตุนิยมวิทยาการบิน (สารสนเทศด้านการรายงานแนวโน้มลักษณะอากาศเพื่อการขนส่งทางอากาศ) ด้านพยากรณ์ อากาศ (สารสนเทศด้านวิเคราะห์และพยากรณ์อากาศ) ด้านเฝ้าระวังแผ่นดินไหว (สารสนเทศต้านเทคนิคการ ตรวจวัดแผ่นดินไหวสารสนเทศด้านการคำนวณหาตำแหน่งการเกิดแผ่นดินไหวสารสนเทศด้านการวิเคราะห์ ศูนย์กลางขนาดความแรงแผ่นดินไหว) ด้านตรวจและเฝ้าระวังสภาวะอากาศ (สารสนเทศด้านการค้นควัาและวิจัย ในการพัฒนาจัดทำมาตรฐานการเฝ้าระวังและเตือนสภาวะอากาศ สารสนเทศด้านการตรวจวัด รวบรวม จัดทำ รายงานข้อมูลรังสีโอโซนและมลภาวะ) (2) นักอุตุนิยมวิทยาที่มีภารกิจความรับผิดชอบและประสบการณ์ในการ ทำงานต่างกันมีการใช้สารสนเทศด้านบริหารจัดการไม่แตกต่างกันและ (3) ปัญหาและอุปสรรคที่เกิดขึ้นในการ ใช้สารสนเทศพบว่าช่องทางการสื่อสาร(อินเตอร์เน็ต) มีความเร็วต่ำและขาดการพัฒนาบุคลากรในการนำ สารสนเทศมาใช้ จากการสัมภาษณ์การใช้สารสนเทศด้านบริหารจัดการของผู้บริหาร ผลการวิจัยพบว่า สารสนเทศที่นำมาใช้จะนำมาจากนโยบายของรัฐที่มอบหมายให้ดำเนินการ