การใช้สารสนเทศของนักอุตุนิยมวิทยา กรมอุตุนิยมวิทยากระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาการใช้สารสนเทศของนักอุตุนิยมวิทยาด้านการบริหารจัดการ ด้านพยากรณ์อากาศ ด้านพัฒนาอุตุนิยมวิทยา ด้านอุตุนิยมวิทยาการบิน ด้านตรวจและเฝ้าระวังสภาวะอากาศและด้านเฝ้าระวังแผ่นดินไหว (2) เปรียบเทียบการใช้สารสนเทศด้านการบริหารจัดการจำแนกตามภารกิจความรับผิดชอบและประสบการณ์ และ (3) ศึกษาปัญหาและอุปสรรคที่เกิดขึ้นในการใช้สารสนเทศ ประชากรที่ใช้ในการศึกษา คือ นักอุตุนิยมวิทยาของกรมอุตุนิยมวิทยา จำนวน 122 คน และผู้อำนวยการสำนัก 5 สำนัก จำนวน 5 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ซึ่งใช้เก็บรวบรวมข้อมูลการใช้สารสนเทศเฉพาะผู้บริหาร สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว ส่วนแบบสัมภาษณ์ใช้การวิเคราะห์เนี้อหา ผลการวิจัยพบว่า (1) นักอุตุนิยมวิทยามีการใช้สารสนเทศด้านการบริหารจัดการโดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่ามีการใช้สารสนเทศโดยรวมอยู่ในระดับมาก ได้แก่ ด้านอุตุนิยมวิทยาการบิน (สารสนเทศด้านการรายงานแนวโน้มลักษณะอากาศเพื่อการขนส่งทางอากาศ) ด้านพยากรณ์ อากาศ (สารสนเทศด้านวิเคราะห์และพยากรณ์อากาศ) ด้านเฝ้าระวังแผ่นดินไหว (สารสนเทศต้านเทคนิคการตรวจวัดแผ่นดินไหวสารสนเทศด้านการคำนวณหาตำแหน่งการเกิดแผ่นดินไหวสารสนเทศด้านการวิเคราะห์ศูนย์กลางขนาดความแรงแผ่นดินไหว) ด้านตรวจและเฝ้าระวังสภาวะอากาศ (สารสนเทศด้านการค้นควัาและวิจัยในการพัฒนาจัดทำมาตรฐานการเฝ้าระวังและเตือนสภาวะอากาศ สารสนเทศด้านการตรวจวัด รวบรวม จัดทำรายงานข้อมูลรังสีโอโซนและมลภาวะ) (2) นักอุตุนิยมวิทยาที่มีภารกิจความรับผิดชอบและประสบการณ์ในการทำงานต่างกันมีการใช้สารสนเทศด้านบริหารจัดการไม่แตกต่างกันและ (3) ปัญหาและอุปสรรคที่เกิดขึ้นในการใช้สารสนเทศพบว่าช่องทางการสื่อสาร(อินเตอร์เน็ต) มีความเร็วต่ำและขาดการพัฒนาบุคลากรในการนำ สารสนเทศมาใช้ จากการสัมภาษณ์การใช้สารสนเทศด้านบริหารจัดการของผู้บริหาร ผลการวิจัยพบว่าสารสนเทศที่นำมาใช้จะนำมาจากนโยบายของรัฐที่มอบหมายให้ดำเนินการ