พฤติกรรมการออมของบุคลากรในสำนักงานป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน

Abstract

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) พฤติกรรมการออมของบุคลากรในสำนักงานป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน และ (2) ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล ปัจจัยดึงดูด ปัจจัยผลักดัน และปัจจัยสนับสนุนกับพฤติกรรมการออมของบุคลากรในสำนักงานป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน การศึกษานี้เป็นการศึกษาเชิงสำรวจ ประชากรที่ศึกษา คือ บุคลากรในสำนักงานป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน จำนวน 618 คน กำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรของทาโร่ ยามาเน ได้จำนวน 243 คน และใช้วิธีสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบไคสแควร์ ผลการศึกษา พบว่า 1) พฤติกรรมการออมของกลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่มีการออมโดยมีวัตถุประสงค์ในการออมเพื่อใช้จ่ายยามฉุกเฉิน มีรูปแบบการออมแบบเงินฝากธนาคารโดยไม่ได้กำหนดวงเงินการออมที่แน่นอน จำนวนเงินออมเฉลี่ยต่อเดือนไม่เกิน 5,000 บาท มีวิธีการออมแบบไม่ได้กำหนดงวดการออม และมีแนวโน้มการออมเพิ่มขึ้น 2) ปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ อายุ ระดับการศึกษา และรายได้เฉลี่ยต่อเดือน มีความสัมพันธ์กับการกำหนดวงเงินการออมจำนวนเงินออมเฉลี่ยต่อเดือน และวิธีการออม สถานภาพการสมรส มีความสัมพันธ์กับจำนวนเงินออมเฉลี่ยต่อเดือน จำนวนบุตร มีความสัมพันธ์กับจำนวนเงินออมเฉลี่ยต่อเดือน และวิธีการออมส่วนรายจ่ายเฉลี่ยต่อเดือน มีความสัมพันธ์กับการกำหนดวงเงินการออม จำนวนเงินออมเฉลี่ยต่อเดือน วิธีการออม และแนวโน้มการออม ปัจจัยดึงดูดมีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการออมด้านวิธีการออม และปัจจัยสนับสนุนมีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการออมด้านการกำหนดวงเงินการออม อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.05