กรุณาใช้ตัวระบุนี้เพื่ออ้างอิงหรือเชื่อมต่อรายการนี้:
https://ir.stou.ac.th/handle/123456789/10574| ชื่อเรื่อง: | ปัญหากฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองประชาชนในการทำสัญญาขายฝากที่ดินเพื่อเกษตรกรรมหรือที่อยู่อาศัย |
| ชื่อเรื่องอื่นๆ: | Legal problems relating to the People's Protection on the Entry into the Sale with Right of Redemption Contract for the Agricultural or Residential land |
| ผู้แต่ง/ผู้ร่วมงาน: | วิกรณ์ รักษ์ปวงชน อิทธิพัทธ์ ไพบูลย์, 2536- มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สาขาวิชานิติศาสตร์ |
| คำสำคัญ: | มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. วิชาเอกกฎหมายธุรกิจ--การศึกษาเฉพาะกรณี มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สาขาวิชานิติศาสตร์--การศึกษาเฉพาะกรณี สัญญาซื้อขายล่วงหน้า--กฎหมายและระเบียบข้อบังคับ ที่ดิน--การจัดซื้อ--กฎหมายและระเบียบข้อบังคับ การศึกษาอิสระ--กฎหมายธุรกิจ |
| วันที่เผยแพร่: | 2562 |
| สำนักพิมพ์: | มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช |
| บทคัดย่อ: | การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความหมาย ความเป็นมา แนวคิดและหลักการ เกี่ยวกับสัญญาขายฝาก (2) ศึกษาหลักเกณฑ์การคุ้มครองประชาชนในการทำสัญญาขายฝากที่ดินเพื่อเกษตรกรรมหรือที่อยู่อาศัย ตามกฎหมายของต่างประเทศและของประเทศไทย (3) วิเคราะห์ปัญหากฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองประชาชนในการทำสัญญาขายฝากที่ดินเพื่อเกษตรกรรมหรือที่อยู่อาศัย (4) เสนอแนวทางการแก้ไข สําหรับการพัฒนาปรับปรุงแก้ไข พระราชบัญญัติคุ้มครองประชาชนในการทำสัญญาขายฝากที่ดินเพื่อเกษตรกรรมหรือที่อยู่อาศัย พ.ศ. 2562 ให้เหมาะสมและมีประสิทธิภาพต่อไป การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพศึกษาจากบทความทางวิชาการ ตำราวิชาการ วิทยานิพนธ์ทางกฎหมาย คำพิพากษา ประมวลกฎหมาย พระราชบัญญัติ และเว็บไซต์ต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับกฎหมายทั้งของประเทศไทยและต่างประเทศ รวมถึงเอกสารทางวิชาการ แนวคิด หลักการ บทความทาง ผลการศึกษา พบว่า (1) สัญญาขายฝากเป็นการทำสัญญาซื้อขายทรัพย์สิน โดยกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินที่ขายฝากตกไปยังผู้รับซื้อฝากโดยทันที และต้องส่งมอบทรัพย์สินที่ขายฝากด้วย โดยมีข้อตกลงว่าผู้ขายฝากสามารถไปเอาทรัพย์สินที่ขายฝากได้ภายในระยะเวลาที่กำหนดกันไว้ ซึ่งประเทศไทยมีกฎหมายขายฝากมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา (2) สัญญาขายฝากของต่างประเทศส่วนใหญ่ทำได้ทั้งอสังหาริมทรัพย์และสังหาริมทรัพย์ ส่วนสัญญาขายฝากที่ดินเพื่อเกษตรกรรมหรือที่อยู่อาศัยของประเทศไทยใช้ได้เฉพาะของที่ดินเพื่อเกษตรกรรมหรือที่อยู่อาศัยเท่านั้น (3) กฎหมายขายฝากที่ดินเพื่อเกษตรกรรมหรือที่อยู่อาศัย ของไทยมีปัญหาหลายประการ อาทิเช่น ปัญหาขอบเขตการบังคับใช้เฉพาะการทำสัญญาขายฝากที่ดินเพื่อเกษตรกรรมและที่อยู่อาศัยเท่านั้น ปัญหาระยะเวลาไถ่คืนทรัพย์สินที่กำหนดห้ามเกิน 10 ปัญหาการคิดดอกเบี้ยขายฝากในอัตราสูง ปัญหาไม่มีแบบสัญญาขายฝากกำหนดไว้เป็นสัญญามาตรฐาน ปัญหาค่าฤชาธรรมเนียมที่ผู้ขายฝากเป็นผู้ออกแต่เพียงผู้เดียว (4) ผู้ศึกษาจึงขอเสนอให้มีการแก้ไขชื่อพระราชบัญญัติฯ เป็นพระราชบัญญัติคุ้มครองประชาชนในการทำสัญญาขายฝากที่ดินเพื่อการเกษตรกรรมหรืออุตสาหกรรมขนาดย่อมหรือที่อยู่อาศัย โดยให้สัญญาขายฝากขั้นต่ำ 1 ปี แต่ไม่มีขั้นสูงกำหนดไว้ให้กำหนดอัตราดอกเบี้ยขายฝากได้ไม่เกินร้อย 7.5 ต่อปี ให้การขยายกำหนดเวลา ไม่ต้องทำหนังสือและจดทะเบียน ให้สัญญาขายฝากทำตามแบบสัญญาที่รัฐมนตรีประกาศกำหนด และกำหนดให้สัญญาออกค่าฤชาธรรมเนียมคนละครึ่ง |
| URI: | https://ir.stou.ac.th/handle/123456789/10574 |
| ปรากฏในกลุ่มข้อมูล: | Law-Independent study |
แฟ้มในรายการข้อมูลนี้:
| แฟ้ม | รายละเอียด | ขนาด | รูปแบบ | |
|---|---|---|---|---|
| FULLTEXT.pdf | เอกสารฉบับเต็ม | 13.87 MB | Adobe PDF | ดู/เปิด |
รายการนี้ได้รับอนุญาตภายใต้ Creative Commons License
